De Veertigdagentijd begint op Aswoensdag. Tijdens de viering wordt de as van verbrande palmtakken van het voorbije jaar gezegend. Wie dit wenst, kan een askruisje op zijn voorhoofd laten plaatsen.
As is een teken van boete en sterfelijkheid. Het herinnert ons eraan dat wij stof en as zijn en tot stof zullen terugkeren.
Op Aswoensdag worden ook de mindere momenten en het verdriet van het voorbije jaar onder de aandacht gebracht. Tijdens de veertigdagentijd worden we geroepen om aandacht te schenken aan wat echt belangrijk is zoals liefde, vriendschap, vrede, stilte, soberheid, solidariteit, spiritualiteit …
We steken ook onze handen uit de mouwen voor betere leefomstandigheden voor de mensen in het zuiden. Zo steunen veel mensen het project van Broederlijk Delen. Want … delen kan schelen!
Vanaf Aswoensdag bereiden we ons voor op het feest Pasen, het feest van de hoop.
Voor we deze periode beginnen, vieren we Carnaval.
Als de palmtakken verbrand worden
rest er niets meer dan
een beetje grijs stof, as.
De as keert terug naar de aarde.
Door zon en regen kunnen
er langzaam nieuwe dingen groeien.
Het askruisje op ons voorhoofd
toont ons wie we zijn.
Soms dapper, soms moedeloos.
Soms erg verdrietig of heel erg blij.
Soms voelen we ons groot,
dan weer eens klein.
Door het askruisje toont God ons
hoe kwetsbaar we wel zijn.
Het kruisje herinnert ons eraan
dat wij stof zijn en tof stof weerkeren.
God geeft ons door het askruisje
een heel bijzondere boodschap mee.
Hij zegt: ‘Ik hou van jou zoals je bent
met je tekorten en je talenten.
Ik neem je bij de hand.
Ik blijf altijd bij jou en zal je helpen
om te kiezen voor het goede.’
God nodigt ons uit om te proberen
telkens opnieuw en opnieuw.
God nodigt ons uit ons hart
te openen voor anderen.
Mensen hebben elkaar nodig.
Mensen zijn er voor elkaar.
Zet je hart open,
probeer het maar!
