Vanmorgen bij het krantenoverzicht op Radio 1 dacht ik het nog…: het zal vanmiddag weer van dát zijn in de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement. “Dát” was wat op pagina 1 van De Standaard stond, die ik in papieren versie traditioneel op de trein met bestemming Binche (nwvr: ik mag al wel uitstappen in Brussel-Centraal) later die ochtend tot mij nam. Met veel herkenbaar geknik overigens. Nog iets later op kantoor las ik ook de reactie van minister Weyts op de website van de krant. Tot en met zijn intussen bekende metafoor van de billentikker toe en dus nóg méér geknik. Hoe kwam dat? Wel, heel eenvoudig: niet langer geleden dan 12 oktober 2023 waren aan krek datzelfde thema al drie vragen om uitleg gewijd… in de Onderwijscommissie van datzelfde Vlaams Parlement. Maar twee van de toen drie vragenstellers vonden het per se nodig om de zaak over te doen, nog aangevuld met drie andere vragenstellers.
Wie nu nóg bewijzen wil zoeken voor de eigenlijke aard en het doel van parlementaire actuele vragen, hij zoeke niet voort: het is nu wel uitentreuren bewezen dat vele van zulke vragen geen echte, inhoudelijke, actuele vragen zijn ter controle van de uitvoerende macht, maar vooral symbolische, marketingachtige instrumenten voor de politica/us-vragensteller in kwestie…
Och ja, en nog iets: de dS-journalist van dienst had misschien het bewuste onderzoeksrapport van de Universiteit Antwerpen (en KU Leuven) ook even in de tijd kunnen situeren ter verduidelijking, maar ook dat type van weglating typeert het journalistieke werk van sommige journalisten. Vervelend, want zo wordt ineens iets ‘actueel’ gemaakt door die pure publicatie op een toevallige ochtend dat helemaal niet zo vers van de pers meer is. Voor een goede interpretatie is dat nochtans geen overbodige informatie, tenminste voor een ‘volwassen’ lezer, lijkt mij.
12 oktober 2023 dus, en wat nu? Gewoon héél kort. Waarom? Wel, heel eenvoudig, omdat niet alleen alles van 12 oktober nog eens de revue passeerde, maar ook (en niet onlogisch ook) élk ánder voor onderwijskwaliteit relevant thema, zoals daar (opnieuw) waren: meer inspecteurs voor doorlichtingen die meer op maat zijn, de Vlaamse toetsen, minder planlast (de omzendbrief, weet je nog), maatregelen rond schoolleiders en hr, middelen voor professionalisering, het Leerpunt, geen goedkeuring van leerplannen meer door de Onderwijsinspectie. Kan dat volstaan?
P.S. En ik die dacht dat parlementsvoorzitter Liesbeth Homans nog niet zolang geleden alle vragenstellers aangemaand had om geen papieren meer te gebruiken bij de vragensessie…
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
