Probeer het eens uit: experimenteren
Iedere dag van de week bieden we een vaste rubriek aan. Maandag een gebed, dinsdag een (bijbel)verhaal, woensdag een beeldmeditatie/kunstwerk, donderdag een inspiratiemoment over Broederlijk Delen, vrijdag link je naar een lied of filmpje. Voor Aswoensdag en de Goede Week voorzien we extra materiaal.
Een dwaas wilde smid worden.
Hij bouwde een werkplaats,
kocht een blaasbalg, een hoop ijzer,
een aambeeld en enkele hamers.
Het ijzer wilde niet gloeien.
Wat hij ook probeerde,
de vuurplaats bleef koud.
Toen ging hij naar de rabbi
en vroeg advies. De rabbi zei:
‘Je denkt alles te hebben om smid te zijn,
maar het wezenlijke mis je:
DE VONK!’
tweedaagse directies 2013, tekst via Marijke Vanhoutte)
Er was eens een oude man die doodging. Willem heette hij. En hij had - gelukkig - erg zijn best gedaan om zo goed mogelijk te leven. Daarom steeg hij rechtstreeks op naar de hemel. Petrus stond voor de hemelpoort met een grote groep mensen om zich heen. Het waren allemaal lieve mensen, die maar al te graag naar binnen wilden. "Wanneer mag ik naar binnen in de hemel, heilige Petrus?" vroeg Willem, want hij wilde nou eindelijk wel eens zien hoe de hemel eruitzag. "Nog niet, mijn zoon," zei Petrus, "nog niet. De hemel is nog niet klaar, hij is nog niet af." "Nog niet af?" vroeg Willem verbaasd en keek Petrus met grote, ongelovige ogen aan. "Maar wanneer zijn ze dan klaar met de hemel?" Petrus haalde zijn schouders op. "Dat weet ik niet, kom zelf maar kijken." Willem had nog nooit zoiets meegemaakt en hij liep naar Petrus toe, die hem op een venster wees. "Kijk maar door dat venster, mijn zoon. Kijk, daar is de hemel. Je ziet het, ze zijn nog volop bezig. Maar of ze er gauw mee klaar zijn, dát is de vraag. Je ziet wat ze ervan maken." Willem kon zijn ogen niet geloven. Hij keek weer naar Petrus en stamelde: "Maar... dat is de aarde."(uit gebedenboek Thomas , schooljaar 2005-2006)
Probeer het eens uit: Experimenteren (thema leeftocht) Lc 9, 2-4 (ballast afgooien)
James Ensor: De intocht van Christus in Brussel
De intocht van Christus te Brussel in 1889 is een post impressionistisch schilderij van James Ensor uit 1888. Het monumentale werk is zijn meest spectaculaire: het is 2,58 meter hoog en 4,31 meter breed.
De kijker ziet een carnavaleske stoet vol maskers, tronies, clowns en karikaturen op zich afkomen, die hem dreigt te verpletteren. De Christus in het midden van het gewoel, enigszins verdoken tussen de menigte op een ezel, heeft gelaatstrekken die wel sterk op Ensor lijken: de kunstenaar als visionair ingehaald door de massa. Ondanks de fanfare en het gejuich, drukt het volgens Ensors biograaf Eric Min vooral zijn eenzaamheid en miskenning uit. Vooraan staan verwaande rechters, zelfvoldane burgers, vissersvrouwen, een dokter met tovenaarshoed, een stel muzikanten, een bespottelijk verliefd koppeltje en een pompeuze bisschop die tamboer-majoor speelt (met de trekken van Emile Littré). Rechts op het verhoog dragen de burgemeester en zijn schepenen een clownskostuum. De optocht marcheert onder een groot banier met de tekst “Vive la Sociale”. Het is duidelijk dat Kerk noch socialisme worden gespaard. Ensor klaagt de maatschappij aan en zet de bevolking voor gek.
OPDRACHT 1: Bekijk de Christus uit het kunstwerk ‘De intocht van Christus te Brussel’ van James Ensor.
Wat zie je?
Welk figuur wordt hier voorgesteld?
Zijn er opvallende zaken?
Zit er beweging in het werk? …
Toon het volledige schilderij.
Bespreek met de leerlingen hoe James Ensor een Bijbels gebeuren neemt en dit vertaalt naar zijn eigen tijd. Jeruzalem wordt Brussel, de mensen uit Jezus’ tijd worden mensen uit zijn eigen omgeving (zie tekst hierboven).
Bespreek met de leerlingen hoe Ensor experimenteerde met een nieuwe stijl van schilderen die de mensen in zijn omgeving ten de borst stootte. Zijn schilderij is een aanklacht tegen de tijd waarin hij leefde: zoals het gebeuren op Palmzondag aangeeft dat de mensen Jezus vreugdevol onthalen (en toch zijn er die zijn boodschap van vrede niet begrepen en hem ter dood zullen brengen), zo toont Ensor aan dat hij als het ware omringd door velen, zich toch eenzaam en miskend voelt.
Ga met de leerlingen op zoek naar de parallellen in de gevoelens van Jezus en Ensor.
Filmpje: maakt een donut de wereld beter? VPRO Tegenlicht - De donuteconomie | Facebook
Vorig jaar trapten we een nieuwe campagne op gang: “Delen doet goed. Ook met het Zuiden” Ofwel: hoe we met delen en herverdelen werk maken van een andere, duurzame wereld. Dit jaar zetten we deze ambitieuze oproep verder. Want verandering is meer dan ooit nodig.
Het huidige systeem botst op grenzen: de grenzen van onze planeet, de grenzen van ons economisch model. Dat moet anders. Dat vindt ook Broederlijk Delen. We roepen op tot een leven met genoeg i.p.v. nooit genoeg. Die oproep sluit perfect aan bij het donutmodel van de Britse econome Kate Raworth: economie moet zich opnieuw ten dienste stellen van elke mens en functioneren binnen de grenzen van onze planeet.
En ja, niet onbelangrijk: wist je het volgende? “25 %, zo groot moet een minderheid zijn om de samenleving te heroriënteren.” dixit Science Magazine. Een haalbare kaart, vind je niet?
