Het heeft wel wat voeten in de aarde gehad, maar Nawal Maghroud kon dan toch deze en andere vragen om uitleg eindelijk stellen in deze commissievergadering. Zeker deze eerste vraag vond ik bijzonder boeiend, omdat ze politiek significant was, tekenend voor deze legislatuur. Hieronder wordt dat wel duidelijk. Het is niet mijn bedoeling om denigrerend te doen over nieuwkomers, noch wat de vragensteller noch wat de minister betrof, maar… ik heb toch nogal wat naïviteit gehoord tijdens de bespreking.
In het kader van het lerarentekort en de onderwijskwaliteit was het de afgelopen maanden (zoals ook tijdens de vorige legislatuur, wat toen finaal uitliep op de zgn. Engagementsverklaring, waarop de huidige Onderwijsminister voortborduurde) ook al vaker over het element “lerarenopleidingen” in dat verhaal gegaan (cf. ook het huidige regeerakkoord). Vragensteller Maghroud vond voor het voorgenomen grotere overheidsingrijpen in het curriculum van de lerarenopleidingen de mosterd in Nederland, waar blijkbaar in de Nederlandse Onderwijsraad verwante wensen leefden.
Meteen dacht ik: maar ook wij hadden toch allang zgn. Basiscompetenties van de leraren, die eigenlijk dienst doen als eindtermen voor lerarenopleidingen, niet? Wisten vragensteller en minister dat niet dan? Quid met “…alle (leraren)opleidingen dezelfde eindtoetsen”, zoals vragensteller Maghroud ook uit Nederland citeerde? Ik kon de gezichten van alle Vlaamse lerarenopleiders, van hogescholen én universiteiten, zoal voor me zien… En over de samenwerking tussen lerarenopleidingen en het afnemend veld, waarover het in de derde vraag ging: leraren opleiden is inderdaad, overigens al sinds jaar en dag, een kwestie van “samen opleiden”, maar misschien ontbrak ook die historische kennis. Met die jarenlange praktijk pretendeer ik overigens geenszins dat die samenwerking altijd vlekkeloos verloopt, maar voor welke samenwerking geldt dat wél?
Maar in plaats van die historische achtergrond van de zaak was het in de bespreking een en al “die verschillende lerarenopleidingen, dat was toch wel heel complex, “dat zou toch eenvoudiger en eenvormiger (moeten) kunnen”, “er was een specifieke kwaliteitscontrole nodig, waarvoor nu een doorlichting bezig was”, wat de klok sloeg. Ja, excuus, maar ik noem zo’n beeldvorming… naïef. Voor wie de voorgeschiedenis wat kent, is ons systeem van lerarenopleidingen helemaal niet complex: vanuit je basisopleiding (Vlaamse Kwalificatiestructuur-niveau 4, 5, 6 of 7) kies je in principe de daarmee corresponderende lerarenopleiding (N.B. Onder toenmalig Onderwijsminister Hilde Crevits werden de toen bestaande drie types van aanbieders gereduceerd tot twee: alleen nog hogescholen en universiteiten). Dat was vroeger zo, dat is nog zo. Mét trouwens, zoals gegadigden dat vragen, enkele flexibele mogelijkheden in de concrete trajecten, waarop bv. voor zijinstromers net door politici (en terecht) ook aangedrongen wordt. Dus…?!
Nog twee zaken om af te ronden:
Met de tussenkomsten van andere onderwijscommissarissen (Kim Buyst, Koen Daniëls, Loes Vandromme) en de reacties van minister en vragensteller belandden we op enkele elementen die we al kenden, op de timing van de lopende doorlichting van lerarenopleidingen na: die zou landen in oktober/november. Ik ben benieuwd. En ik niet alleen, denk ik…
Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over de grote verscheidenheid aan lerarenopleidingen van Nawal Maghroud” aan minister Zuhal Demir.
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
