Ook de vragen over het tweede thema van de commissievergadering waren allanger geleden ingediend. Intussen vroeg de stad Gent (voor abonnees) om het bedoelde verbod met een jaar uit te stellen en hadden 130 burgers (voor abonnees) een klacht ingediend tegen het verbod bij Vlaams minister van Bestuurszaken Hilde Crevits. Door allerlei ervaringen in het verleden zijn de specifieke argumenten van voor- en tegenstanders van een verbod op levensbeschouwelijke kentekens (symbolen, kledij) voldoende bekend, denk ik. Die kwamen ook hier opnieuw aan bod. De derde vragensteller, Line De Witte, trok de Oost-Vlaamse casus op basis van wetenschappelijk onderzoek (cf. Welwijs, 2025, jaargang 36, nr.1, p.27-31) over aandacht voor diversiteit (en de impact ervan op wiskundeprestaties op school) nog veel verder open naar diversiteit in ruimere zin. Maar wat vond minister Zuhal Demir van een en ander?
Eerlijk gezegd, vond ik haar betoog ietwat verwarrend: ze begon (vanuit haar eigen kindertijd) met de stelling dat “een kind kind moet kunnen zijn en zeker op school moet kunnen proeven van vrijheid. Dat is mijn persoonlijke mening.” Vrijheid dus? Waarna ze nadien toch de beslissing van de Oost-Vlaamse provincieraad verdedigde: geen vrijheid dus, wat het dragen op school van levensbeschouwelijke/politieke kentekens betrof wegens neutraliteit als kernprincipe in het pedagogisch project van het Oost-Vlaamse provinciaal onderwijs. Haar persoonlijke mening dus versus een juridisch perfect legitieme beslissing van een lokaal bestuur: zoiets? Aan het begin van haar tweede antwoord kwam dat nog eens terug: “Ik heb daar een heel duidelijk persoonlijk standpunt over. Dat is een persoonlijk standpunt. Dat staat ook los van het juridische aspect.
Ik vind echt wel dat we levensbeschouwelijke symbolen moeten vermijden op school.” De opeenvolging van die woorden in die volgorde zaaiden in mijn hoofd dan toch weer enige verwarring, maar vermoedelijk sloeg de laatste zin in het citaat op het “juridische aspect”, en niet op “haar persoonlijk standpunt”. Hopelijk interpreteer ik het antwoord van de minister zo juist. Misschien had ze die verwarring zelf kunnen voorkomen door gewoon expliciet te zeggen wat haar persoonlijk standpunt was over het dragen op school van levensbeschouwelijke kentekens.
Voorts kwam nog de kwestie van het Nederlands aan bod, incl. de aankondiging van het Plan Nederlands, waarin, naar verluidt, toch ook nog wel enkele bijzondere elementen zitten, maar daarover later zeker nog meer.
Maar er was ook nog dit, dankzij vragensteller Kim Buyst: de beslissing van de Oost-Vlaamse provincieraad was blijkbaar genomen vijf dagen na het verstrijken van de zgn. aanmeldperiode voor de inschrijvingen van schooljaar 2025-2026. Vandaar trouwens de vraag van de stad Gent om de zaak met een jaar uit te stellen. Dat tijdstip bracht net de betrokken leerlingen, die bijvoorbeeld nu wel een hoofddoek mochten dragen, in problemen in hun zoektocht naar een (eventueel) andere school volgend schooljaar. De tussenkomst van de commissievoorzitter vond ik ook nog best boeiend, met name vond hij het wat gek dat: “bepaalde fracties, bepaalde partijen die nog niet zo heel lang geleden of zelfs nog altijd de ontkerkelijking van de maatschappij hebben toegejuicht, nu de grootste voorstanders blijken te zijn van levensbeschouwelijke kenmerken. Een partij die de levensbeschouwelijke vakken uit het onderwijs wil schrappen, staat nu wel op de barricaden om levensbeschouwelijke kenmerken te behouden in het onderwijs.” Soms kunnen die politieke gesprekken in de Onderwijscommissie echt wel boeiend zijn.
P.S. Om 10.50 u had voormalig commissievoorzitter Karolien Grosemans wel een heel zinvolle, procedurele interventie gedaan door de huidige commissievoorzitter Bart Claes erop te wijzen dat op dat moment slechts het tweede thema van de dag (van een ellenlange lijst) nog lang niet afgerond was…
Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over het hoofddoekenverbod in de provinciale scholen in Oost-Vlaanderen van Kim Buyst, over de impact van het provinciale hoofddoekenverbod in Oost-Vlaamse scholen op leerlingen en gelijke onderwijskansen van M'Hamed Kasmi en over de meerwaarde van pluralistische onderwijspraktijken in het basisonderwijs van Line De Witte” aan minister Zuhal Demir.
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
