Wanneer de 3-jarige kleuters van juf Annemie de klas binnenkomen, merken ze dat er iets veranderd is. Verkeersborden zijn overal in de klas te vinden. Wat zijn ze groot, en hard, en zwaar! De kleuters kijken, voelen, ontdekken: klop, klop. Hier kun je op slaan!  Oooh...zo'n groot bord in de ontdekbak. Onze bak ligt bijna vol met één bord. De vormen liggen er. Ze krijgen taal door het vertellen van de juf en de weetjes van een paar kleuters. Dat is rond! Een rechthoek! De driehoek laat even op zich wachten. Juf Annemie helpt. Daarna gaan de kleuters per twee op vormenspeurtocht in de klas. Waar heeft driehoek zich verstopt?

Een mannetje op het bord, een fiets, een auto, een pijl... kleuters 'lezen' de verkeersborden. Juf Annemie slaat hier drie vliegen in één klap: taalontwikkeling, wiskundig denken en oriëntatie op de ruimte met verkeer.

Juf Annemie zet zich met de kleuters in de kring. Dit is rood, weet de één. En blauw, wijst de andere. Dat er alleen maar rode en blauwe borden zijn, vinden de kleuters wel jammer. Wie houdt van de kleur rood? En wie van het blauw? Roze borden zou ook wel mooi zijn...  De rand is rood. Juf Annemie loopt met de vingers langs de rand. Kleuters vingerwandelen mee, helemaal errond. De omtrek voor later wordt hier voorbereid.

Het prentenboek 'Driehoek' van M. Barnett en J. Klassen mag hier niet ontbreken. Dat driehoek een grapje wil uithalen met vierkant ontgaat sommige driejarige kleuters nog maar bij de tocht langs vormen kijken ze hun ogen uit. Bij het herhalen van het prentenboek kunnen de kleuters de weg al zelf vertellen. 'Daar is vierkant!'