9 oktober 2024 – Politieke plannen van minister Demir

Aanvankelijk heb ik wat getwijfeld óf ik hierover iets zou schrijven, gelet op de wel heel talrijke sporen ervan in de media de voorbije dagen. Zo gaat dat met (sommige) actuele vragen in de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement. Habitués van deze blog weten dat. Maar het was de maiden actuele tussenkomst van twee nieuwkomers onder de Vlaams Parlementsleden, van wie ik aanvoel dat we nog meer van hun actiebereidheid getuige gaan zijn deze legislatuur, die me anders deed beslissen. Dus toch maar, enkele woorden over de zaak hieronder.

Gewoon nog ter info. Van de erg lange lijst eerdere vermeldingen van het thema in kwestie in zo goed als alle types media, vermeld ik er hier graag slechts twee, waarvan ik zelf nog een ietsje meer genoten had: Yves Lambrix over Durfal Zuhal in het Belang van Limburg van 7 oktober 2024 (voor abonnees) en Marc Reynebeau over de (inderdaad) “derde keuze” van de betrokkene (niet: de tweede keuze, zoals anderen elders in de media stelden) in De Standaard van 9 oktober 2024 (voor abonnees). Wat diepgaandere politieke reflecties kunnen inderdaad heel boeiend zijn.

Over de concrete tussenkomsten en antwoorden tijdens de vergadering zelf dan. Alles was ook nu weer al gezegd de voorgaande dagen, tot en met het gebruik van de Lukaku-metafoor (voor abonnees) door nieuwkomer Gaby Colebunders toe… uitgezonderd één politiek element door diezelfde Gaby Colebunders, waarover nadien in de bespreking met géén woord meer gerept werd: hij voorspelde dat de onderwijsminister toch onderwijsminister zou blijven, maar…dat er intussen met cd&v in Genk wel een akkoord zou bestaan om de partij van de onderwijsminister mee op te nemen in het toekomstige Genkse stadsbestuur…

Rest mij dan alleen nog deze hypothetische kwestie: wie staat zich momenteel in de N-VA-coulissen warm te lopen voor het geval Zuhal Demir toch effectief burgemeester van Genk zou worden en dus onderwijsminister af zou zijn in de nabije toekomst? Ik ken, — zij het niet intiem, maar toch voldoende —, ten minste twee pedagogen in die politieke partij die zich in het verleden of ook nu nog met Onderwijs bezighielden/houden. Maar ook beiden mét burgemeesterambities… tja. Wordt het toch misschien geen tijd dat politici zich beperken tot één voltijdse baan…?

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen

OVER DEZE BLOG

Deze blog is niet bedoeld als formeel standpunt van Katholiek Onderwijs Vlaanderen, evenmin als een puur verslag, maar wel als een niet-neutraal, persoonlijk commentaar op vooral ook politieke aspecten van de parlementaire onderwijsactiviteiten, zowel in de Commissie Onderwijs en de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement als uitzonderlijk ook in een andere vakcommissie die occasioneel relevant kan zijn voor het beleidsdomein Onderwijs.

×
Kijkt als...
Niveau
Regio