Eigenlijk ging dit thema terug op een beslissing van de Vlaamse regering van 20 december 2024 (cf. voorontwerp van decreet en memorie van toelichting), hoewel de eerste vragensteller An Christiaens haar vraag om uitleg al op 16 december ingediend had. Van de twee andere vragenstellers kende ik de indieningsdatum deze keer niet. Dat ene punt in een ruimer voorontwerp van decreet had toen aan het begin van de kerstvakantie al meteen heel wat pennen in beweging gebracht in de media. De beslissing over een smartphoneverbod ging verder dan wat in het regeerakkoord stond. Oké, maar over de parlementaire bespreking hier moet mij toch iets van het hart: waarom deze nu ook weer niet levensbelangrijke onderwijsmaatregel hier welgeteld 51 minuten spreektijd in beslag moest nemen, ontging mij geen klein beetje. Hallo, commissievoorzitter Claes?! Vertegenwoordigers van acht partijen die het woord willen nemen, is één ding, maar als één vragensteller onreglementair dan nog eens zeven minuten nodig heeft om haar negen vragen te stellen, ja, dan… Nog te zwijgen over de vele nodeloze herhaling in de tussenkomsten.

Ik zal het hier veel korter houden, maar graag eerst nog twee verwijzingen uit het omvangrijke mediageweld van toen. Beide uit “mijn” krant en jammer genoeg, voor abonnees, maar ze trekken het thema nog wat verder open: in De Standaard van 27 december 2024 en van 4 januari 2025.

Puntsgewijs, enkele zaken uit de bespreking:

• Enkele onderwijscommissarissen schermden in hun redenering nogal met een advies van de Vlaamse Scholierenkoepel, maar minister Demir plaatste daar een UNESCO-advies tegenover;
• Schond deze maatregel nu al of niet de vrijheid van onderwijs? Sommige onderwijscommissarissen signaleerden een mogelijk probleem op dat stuk, maar minister Demir was vol zelfvertrouwen met verwijzing naar algemene rechtspraak van het Grondwettelijk Hof; eerlijk gezegd, weet ik zelf niet of bij dit type maatregel dat belangrijke grondwetsbeginsel nu echt aan de orde is;
• Uit de details van de maatregel (cf. allerlei uitzonderingen op het smartphoneverbod) leidden sommige onderwijscommissarissen af dat de invoering van het verbod toch wel wat voeten in de aarde zou hebben, terecht, vond ik;
• Iets wat sommige onderwijscommissarissen gestoord had, was het gebrek aan overleg met actoren in het onderwijsveld vooraf, wat zij in tegenspraak vonden met de teneur van sociaal overleg in het regeerakkoord, dat de minister trouwens zelf al vaker beklemtoond had;
• En tot slot: voor de controle op het verbod moest de Onderwijsinspectie zorgen en voor het in het regeerakkoord beloofde onderzoek naar het mentaal welzijn in dit verband, waarop Hannelore Goeman aandrong, beperkte de minister zich tot een verwijzing naar de evaluatie van de Digisprong, ter voorbereiding van Digisprong 2.0, waarin ook een onderdeel(tje) “mentaal welzijn” aandacht zou krijgen, naast mediawijsheid en leerwinst via digitale hulpmiddelen.

Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over het smartphonebeleid en mediawijsheid op school van An Christiaens, over een smartphoneverbod in het secundair onderwijs van Line De Witte en over de principiële beslissing van de Vlaamse Regering om een decretaal opgelegd smartphoneverbod in te voeren in het basis- en secundair onderwijs van Roosmarijn Beckers” aan minister Zuhal Demir.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen