Toen werd het 12.19 u en ik vond het heel jammer dat bij deze vraag om uitleg van Koen Daniëls de commissiezaal al aardig leeggelopen was. Het ging nochtans over een interessant én belangrijk onderwijsthema, o.a. wegens een relevante passage in het huidige Vlaamse regeerakkoord i.v.m. deze vraag. Een passage (cf. infra) die uitklaring behoeft, die deze bespreking nog niet opleverde. Vooraf vermoedde ik dat een van de invalshoeken van vragensteller Daniëls hierbij nog een andere passage in het regeerakkoord (p.140) zou zijn, namelijk die over een nieuwe invulling van de garantie op vrije keuze in het secundair onderwijs, maar dat bleek niet het geval. Welke insteek nam de vragensteller dan wél? Naast de cijfers die hij vermeldde, verwijs ik nog eerst naar een verwant persbericht van toenmalig Onderwijsminister Ben Weyts.

Maar dan de bespreking hier dus. Minister Demir motiveerde de vaststelling van Daniëls over de “tegenstelling” tussen lerarentekort en lerarentoename vooral vanuit Onderwijscao XII, die diverse maaatregelen inhield om het lerarenberoep aantrekkelijker te maken. Maar die boden geen soelaas voor het vervangingsprobleem waarmee vooral vele scholen in de loop van het schooljaar te maken kregen. In het basisonderwijs werd in het verleden weliswaar het lerarenplatform heringevoerd, maar ook dat bleek onvoldoende. De huidige Onderwijsminister zou de maatregelen van de vorige Onderwijsminister voortzetten, maar ook met de sociale partners zoeken naar nog andere, gedragen maatregelen.

Daarnaast verschoof vragensteller Daniëls zijn focus nog naar andere invalshoeken:

• die van het hr- en ander beleid in een school (nwvr: hr-beleid zou voortaan ook voorwerp worden van de doorlichtingen), waarbij hij enkele anekdotische maar misschien toch ook wel minder anekdotische voorbeelden gaf; hij gaf die onder meer als reactie op de tussenkomst van interveniënt Loes Vandromme over het belang van vrijheid en autonomie van scholen; maar ik denk dat tussen wat zij bedoelde en de opmerkingen van Daniëls geen tegenstelling hoefde te bestaan;
• de passage in het regeerakkoord over detacheringen: welke detacheringen precies vielen daar al dan niet onder? Die vraag werd jammer genoeg niet gesteld. Op een concreet antwoord was het dus nog wat wachten;
• de negatieve houding soms van ouders en leerlingen ten aanzien van leraren (nwvr: Daniëls sprak van belaging), die ongetwijfeld soms ook leraren uit het beroep doet stappen.

Conclusie: ik denk dat vooral het accent dat minister Demir, al meermaals trouwens, gelegd heeft op overleg met de sociale partners in dit verband het belangrijkste was/is voor het onderwijsbeleid in de volgende periode.

Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over het tekort aan leerkrachten in de klas ondanks een toename van het aantal leerkrachten van Koen Daniëls” aan minister Zuhal Demir.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen