“Mijn” krant (en bv. ook in Klasse… twee jaar geleden al) had dezer dagen vol gestaan met de thematiek van de vraag om uitleg van Jan Laeremans. Daarbij had ik nog het meest genoten van een bijdrage in de dS-editie op deze dag zelf van de commissievergadering, met name: de zgn. brief van de dag (voor abonnees), bij deze gelegenheid van de hand van Tim Brys, een doctor in artificiële intelligentie, die werkt in het AI Lab van de VUB. De filosofie van de vragen van Laeremans was vooral een oproep om een initiatief te nemen vanuit de overheid, gesteund op de praktijk ter zake in Nederland, waar de minister een zgn. hoofdlijnenafspraak tussen diverse onderwijsbetrokkenen gefaciliteerd had, zoals dat zo schoon heet in het managementjargon. Wilde minister Weyts het probleem in Vlaanderen ook op die manier aanpakken?

Zijn antwoord was glashelder: neen! En heel terecht, vond ik, wees de minister op een toch wat vreemd debat hier: voortdurend is terecht de vraag naar autonomie van scholen hoorbaar op het publieke forum, maar gelijk is er vaak de vraag naar regels, regels, regels, met als gevolg administratieve lasten, waarover dan vervolgens opnieuw geklaagd wordt. De minister toonde aan dat er vanuit de overheid voldoende informatie en instrumenten (Digisprong, mediawijsheid, Klascement, verhoging van nascholingsmiddelen; dankzij interveniënt Karolien Grosemans later ook nog de sleutelcompetenties en eindtermen) ter beschikking stonden van de scholen, waarmee die perfect naar eigen goeddunken konden bepalen welk beleid ze ter zake wilden voeren. Wat mij betrof, spijkers met koppen.

Maar vragensteller Laeremans gaf niet af en voor hem kwam het licht in dezen uit het noorden: niet het noorderlicht, maar het Nederlandse licht dus.

Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over het smartphonegebruik op school van Jan Laeremans” aan minister Ben Weyts.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen