24 november 2022 – Hoorzitting over grensoverschrijdend gedrag in het hoger onderwijs: een bondig commentaar

Voor dit stukje deed ik even een controle van mijn archief en ik vond, zoals ik overigens al vermoedde, een niet onaardige lijst van parlementaire activiteiten over het thema van deze hoorzitting. Die was het resultaat van nog bijkomende, recentere berichten over grensoverschrijdend gedrag in het hoger onderwijs. Een zaak van verdere opvolging dus. Logisch. Maar ik hoop nu wel dat diverse aanbevelingen en voorstellen ter zake ook concrete uitvoering gaan krijgen zodat er voorts ook nóg meer ten goede verandert in dit verband. Het Nieuwsblad vatte de hoorzitting trouwens goed samen. Er zijn belangrijke dingen gezegd. Tijd voor verdere concrete actie nu.

Eén van die belangrijke dingen wil ik hier vooraf al vermelden. Ere wie ere toekomt: het was Gwendolyn Rutten die zei (ik parafraseer) dat 100 procent veiligheid (lees: absolute stuurbaarheid of maakbaarheid door de overheid of andere) niet bestond (zoals ook niet in haar eigen Aarschot) én dat er al veel ten goede veranderd was in vergelijking met haar eigen studententijd enkele decennia geleden. Rector Sels liet die belangrijke nuance heel terecht niet liggen en maakte er gebruik van in zijn reactie.

De sprekers waren: Luc Sels (rector KU Leuven, secretaris VLIR), Rik Van de Walle (rector Universiteit Gent, voorzitter VLIR), Julien De Wit, (voorzitter Vlaamse Vereniging van Studenten), Jef Vandorpe (bestuurder Inclusie, Vlaamse Vereniging van Studenten), Julie Vlaeminck (Vlaamse Vereniging van Studenten), Koen Goethals (voorzitter VLHORA), Eric Vermeylen (secretaris-generaal VLHORA), Esther Holleman (beleidsadviseur VLHORA), Gert Christens (directeur Student Service Center HP Hogeschool) en Nadine Van Haecke (voorzitter van het college van regeringscommissarissen hoger onderwijs). Stuk voor stuk erg informatieve bijdragen, vond ik. Uit sommige vragen van de parlementsleden (nwvr: hun interventies en vragen namen iets meer dan een uur in beslag) bleek weer wel dat ze niet altijd even goed geluisterd hadden naar de sprekers, maar dat terzijde.

Kort dan nog enkele zaken uit de bespreking:

  • rector Sels stelde dat er inzake de vele vragen van de parlementsleden over de inderdaad cruciale “cultuuromslag” in de hogeronderwijsinstellingen dat die omslag al jaren volop gemaakt werd (cf. Gwendolyn Rutten supra en cf. diverse huidige aspecten bij aanwerving en evaluatie van academisch personeel) en weidde uit over de diverse verplichte opleidingen voor aan de KU Leuven startende professoren en anderen; hij sprak ook over de universiteit als een glazen huis, transparanter dan welke andere privéwerkgever ook; weet je, beste lezer, ik geloofde hem; én hij getuigde van de huidige ontmoediging bij het ruime KU Leuven-vertrouwensnetwerk (59 (!) personen) na/door de recente gang van zaken in de media én in de politiek…; ik voelde me goedkeurend mompelen live in de commissievergadering, maar een Guimardstraat-hofnar heeft natuurlijk daar geen spreekrecht…;
  • rector Van de Walle erkende opnieuw dat er in het verleden fouten gemaakt waren en herinnerde aan zijn verontschuldigingen die hij aanbood ter gelegenheid van de Dies Natalis van de UGent op 18 maart 2022; hij diende onderwijscommissaris Koen Daniëls van repliek (wat een van zijn vragen betrof) en zei dat de VLIR-analyse van de voorliggende problematiek al einde maart 2022 aan minister Weyts bezorgd was;
  • meermaals viel de naam van Guy Deboutte (UCLL) en diens hangende werk rond een digitale tool waarmee een 0-meting zou gepland staan (plus verdere opvolging, incl. specifieke opleiding voor de betrokken personeelsleden), wat de performantie van de hogeronderwijsinstellingen m.b.t. de behandeling van grensoverschrijdend gedrag betrof; ik vermeld hem hier dus ook heel graag;
  • onderwijscommissaris Kathleen Krekels, die naar eigen zeggen wat emotie in het debat ging brengen met haar tussenkomst, werd tweemaal tegengesproken: dat studenten strenger zouden worden behandeld dan professoren was pertinent niet correct en er waren wel degelijk casussen waarin de universiteiten zelf de stap zetten naar de parketten (cf. ook infra over preventieve schorsing van personeel), maar uiteraard was er evenzeer de wil van het slachtoffer om rekening mee te houden, zoals in de recente Leuvense casus (voor abonnees), waarop Krekels alludeerde en die juridisch nog voortgaat; men kon misschien de werking van de parketten en het gerecht traag noemen, maar het viel me op dat rector Van de Walle over die snelheid niet wilde/kon oordelen, wat mij als niet onwijs voorkwam… recht en rechtspraak zijn soms complexer dan sommige politici et al. zouden wensen, denk ik;
  • voor de voorliggende problematiek was er uiteraard werk weggelegd in de hogeronderwijsinstellingen zelf (cf. ook hun autonomie), maar werd er ook gewezen op regelgevend werk door de overheid (bv. om bij tuchtzaken ook externen te kunnen betrekken (UGent), voor een decretaal statuut van vertrouwenspersoon, voor de mogelijke optie om het kersverse Vlaams MensenRechtenInstituut (VMRI) de rol van extern meldpunt te geven, …); regeringscommissaris Nadine Van Haecke opperde trouwens nog het specifieke idee om de zgn. preventieve schorsing, waarvan nu ook al gebruikgemaakt werd door de instellingen, ruimer toe te passen dan wat nu al mogelijk was in de Codex Hoger Onderwijs (art. V.63. en art. V.102.-105.); zij kon daarnaast melden dat de werkgroep die een statuut van vertrouwenspersoon voor studenten aan het opmaken was, dat resultaat zou kunnen opleveren medio december;
  • onderwijscommissaris Johan Danen was blijkbaar niet gerust in het verdere vervolg en wilde al meteen een nieuwe bijeenkomst plannen; wordt dus zeker vervolgd.

Ik verwijs ten slotte heel graag naar de video van de bespreking op de website van het Vlaams Parlement in afwachting van het formele parlementaire verslag.

Reageren op dit commentaar kan bij Wilfried Van Rompaey wifried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen.

OVER DEZE BLOG

Deze blog is niet bedoeld als formeel standpunt van Katholiek Onderwijs Vlaanderen, evenmin als een puur verslag, maar wel als een niet-neutraal, persoonlijk commentaar op vooral ook politieke aspecten van de parlementaire onderwijsactiviteiten, zowel in de Commissie Onderwijs en de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement als uitzonderlijk ook in een andere vakcommissie die occasioneel relevant kan zijn voor het beleidsdomein Onderwijs.

×
Kijkt als...
Niveau
Regio