Ludwig Vandenhove ging in op de stopzetting van Kind en Taal vzw (wegens geen Europese subsidiëring meer) en de kwalijke gevolgen daarvan, terwijl die organisatie net heel zinvol werk geleverd had in de strijd tegen kansarmoede in dertien Limburgse steden en gemeenten. Welke acties zou minister Weyts ondernemen?

Het probleem was de minister slechts indirect bekend, want het betrof hier een project dat aangestuurd werd door het Limburgse provinciebestuur binnen het beleidsdomein Welzijn. Vanuit zijn eigen beleidsdomein, Onderwijs, vermeldde minister Weyts heel kort wat hij meer algemeen al gedaan had (lees: het gekende lijstje van KOALA-taalscreening, het Leesoffensief en de recente beslissing rond eindtermen).

Dat was natuurlijk niet meteen wat vragensteller Vandenhove wilde horen, maar hij zou zijn vraag ook gaan stellen aan de minister van Welzijn. Hij kreeg daarbij zeker ondersteuning van interveniënten Johan Danen en Loes Vandromme (opnieuw in naam van Hilâl Yalçin), die wezen op de gezinsdimensie (en dus ook de ouderbetrokkenheid) van de werking van Kind en Taal. Interveniënt Karolien Grosemans sprak ook haar steun uit, maar… wist dat de betrokken lokale besturen wél op de hoogte waren van de stopzetting, maar vooral dat er gesprekken liepen met drie potentiële overnemers om dit project te redden vanuit Welzijn. Ook de minister had daar alle vertrouwen in. Vragensteller Vandenhove had daarover blijkbaar toch al andere geluiden opgevangen.

Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over de stopzetting van Kind en Taal vzw van Ludwig Vandenhove” aan minister Ben Weyts.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen