Het smartphoneverbod was nog maar goed en wel van start gegaan, of daar waren de vragen om uitleg al. Ook dat thema was in de voorgaande periode niet onopgemerkt gebleven. Vragensteller Stephanie D’Hose, die eigenlijk te verkouden was om veel te spreken, waren zelfs getuigenissen van scholieren ter ore gekomen als zouden er zich al gevallen voorgedaan hebben waarbij smartphones (of toch al ten minste één) een hele week inbeslaggenomen waren. Ik laat hier voorts de zin voor realisme in bepaalde van de gestelde vragen voor wat hij is en laat minister Demir aan het woord.

Voor effecten op het vlak van organisatie, schoolklimaat en welzijn van leerlingen was het nu natuurlijk nog te vroeg, maar de minister was blij met het smartphoneverbod. Er waren wel wat vragen om verduidelijking van scholen, maar de minister had geen aanwijzingen dat scholen in de toepassing van het verbod over de schreef gingen. Scholen konden wel strenger zijn dan het decreet, waarvan vragensteller D’Hose zich naar eigen zeggen niet bewust was, en hadden heel wat autonomie ter zake, maar die inbeslagnames van meerdere dagen. Dát kon niet. Zelf wist ik niet dat het menselijk brein een spier was, zoals interveniënt Gianna Werbrouck meende geleerd te hebben van een neuroloog op een infosessie van Avansa in Roeselare, maar misschien ging het gewoon om metaforisch taalgebruik.

Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over de implementatie van het smartphoneverbod op school van An Christiaens en over de te strenge toepassing van het smartphoneverbod door scholen van Stephanie D'Hose” aan minister Zuhal Demir.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen