Hoe het soms kan gaan met parlementaire vragen. Op 2 februari 2022 waren er actuele vragen van Katrien Schryvers en Johan Danen en op 5 mei 2022 waren er vragen om uitleg van Katrien Schryvers en Brecht Warnez over een meldpunt voor grensoverschrijdend gedrag in hogescholen en universiteiten. Een week later verscheen over het thema een artikel in het Leuvense studentenblad Veto. Op 13 mei 2022 bracht o.a. VRT NWS ook een bericht, waarop Katrien Schryvers een vraag om uitleg indiende, alsook Katia Segers drie dagen later. Maar op de dag van deze commissievergadering (2 juni 2022) stond in De Standaard (voor abonnees) ’s ochtends het antwoord van minister Weyts op die ingediende vragen. Ik schreef er al eerder over: in een 24/7 mediamaatschappij krijgt het ‘traditionele’ instrument van de parlementaire vraag om uitleg het soms moeilijk. Het thema had dus duidelijk niet te klagen over een gebrek aan aandacht. Terecht, maar soms wordt het toch wel wat veel. Op 24 maart 2022 waren er trouwens ook al vier vragenstellers geweest over hetzelfde. Het zij zo.
Minister Weyts beschreef zijn low profile aanpak in dezen en herhaalde het bereikte principeakkoord (met VLIR, VLHORA en VVS), dat ook al in de krant stond dus die ochtend. Het externe, centrale meldpunt zou er komen. Op de concrete details kon hij echter nog niet vooruitlopen, omdat binnen de Vlaamse regering tegelijk nog een debat bezig was, wat de beleidsdomeinoverschrijdende dimensie van het thema betrof. Dat leek mij allemaal duidelijk en heel redelijk. Dus einde gesprek, dacht ik dan. Maar dat was buiten de onderwijscommissarissen gerekend. Twee replieken (van de vragenstellers), maar ook liefst vier interveniënten volgden. Er was inderdaad het Vlaams MensenrechtenInstituut van minister Somers, er was de kritische VLIR-nota, er was de vraag of het principeakkoord geen papieren tijger zou zijn en ook mijn eigenste burgemeester Vera Celis, die inderdaad vorige legislatuur zonder succes gepleit had voor wat er nu zat aan te komen, kreeg een duidelijke vermelding.
Minister Weyts beweerde niet de vlucht vooruit genomen te hebben (nwvr: een tactiek die politici bijwijlen niet vreemd is). Voor hem ging het om het even spreekwoordelijke “het ijzer smeden als het heet is”. Er waren finaal nog wat gevoeligheden bij de vragenstellers (het moest vooruitgaan gaan nu), maar algemeen was er toch wel heel wat tevredenheid. Afwachten maar of die zou standhouden, zodra die bovenbedoelde details duidelijk zouden worden.
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
