18 januari 2024 – Erkenning van vzw Centrum Islamonderwijs Vlaanderen

Het was al een tijdje geleden dat er nog eens een interpellatie geagendeerd was in de Onderwijscommissie: vragen om uitleg doorgaans bij de vleet, maar interpellaties zijn een veel schaarser goed. Voor een goed begrip, de facto is het verschil tussen die twee parlementaire controle-instrumenten nu ook weer niet zo spectaculair, maar een interpellatie is de iure wel ‘straffer’ dan een vraag om uitleg, mét meer mogelijkheden. Voor wie meer gedetailleerde informatie wil, kan ik de lectuur van het Reglement van het Vlaams Parlement (zoekterm: interpellatie) aanbevelen.

Het thema nu van de interpellatie van Kristof Slagmulder was niet nieuw en nog wat recenter had hij er een schriftelijke vraag over gesteld. Hij nam heel wat tijd voor zijn interpellatie (9 minuten), maar in tegenstelling tot bij een ‘gewone’ vraag om uitleg mag dat. Hij schetste daarbij heel wat problemen, die ook niet van vandaag dateerden en volgens de vragensteller nog voortduurden. Vandaar de interpellatie met vele vragen.

Het antwoord van minister Weyts was een stuk korter. Hij wist af van lopende gedingen in dit verband, maar inzake erkenning van een moslimvertegenwoordiger kon en wilde hij wel autonoom spreken, wat de onderwijsdimensie van dat verhaal betrof. En dat had hij dus gedaan met de verlenging van de erkenning van de vzw Centrum Islamonderwijs als erkende instantie voor het islamonderwijs. Een beslissing die interpellant Slagmulder net onder vuur genomen had. De minister legde uit hoe die beslissing tot stand gekomen was, mét een vernieuwd engagement en afspraken die net erop gericht waren vroeger vastgestelde problemen op te lossen. Ook daarover had interpellant Slagmulder duidelijk zijn twijfels. Hij vroeg een grondige, externe audit.

Interveniënt Kathleen Krekels volgde Slagmulders bezorgdheden ook wel, maar had duidelijk meer vertrouwen in de aanpak van de minister. Ze vroeg nog naar een gepland overlegplatform, waarna de minister sprak van een “stuurgroep”, die over de naleving van de gemaakte afspraken waakte. Ik wist niet of dat hetzelfde was, maar vermoedde van niet. Interveniënt Jean-Jacques De Gucht praatte de maximaal toegestane spreektijd voor interveniënten tijdens interpellaties helemaal vol (5 minuten) met heel wat vragen over de precieze gang van zaken bij de verlengde erkenning.

Minister Weyts deed in zijn tweede ronde zijn antwoord uit zijn eerste ronde nog eens over, met nog enkele bijkomende details over de stand van zaken met de bewuste leermiddelen bij Uitgeverij Van In en met een bevestiging dat de andere kandidaat voor de erkenning, de Moslimraad, duidelijk nog niet klaar was voor een onderbouwde kandidaatstelling. Maar ook dat kon interpellant Slagmulder niet bekoren. Op het moment waarop ik deze regels typ, stond er (nog) geen motie tot besluit van deze interpellatie (nwvr: die mogelijkheid is inderdaad een van de belangrijke verschillen tussen een interpellatie en een vraag om uitleg) in het lijstje van ingediende moties. Afwachten dus.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen

OVER DEZE BLOG

Deze blog is niet bedoeld als formeel standpunt van Katholiek Onderwijs Vlaanderen, evenmin als een puur verslag, maar wel als een niet-neutraal, persoonlijk commentaar op vooral ook politieke aspecten van de parlementaire onderwijsactiviteiten, zowel in de Commissie Onderwijs en de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement als uitzonderlijk ook in een andere vakcommissie die occasioneel relevant kan zijn voor het beleidsdomein Onderwijs.

×
Kijkt als...
Niveau
Regio