Hier ging het over onderwijs aan gedetineerden, waarvoor we kunnen teruggrijpen naar de commissievergadering van 2 maart 2023. Toen bleef minister Weyts nog erg voorzichtig over de toekomst van het project 'Learning Inside Out' (LIO), dat toch heel wat positieve resultaten kon voorleggen. Was er nu nieuws te melden?
Minister Weyts verduidelijkte om te beginnen dat het onderwijsaanbod in gevangenissen één ding was, het LIO-project een ander. Hij schetste de actuele situatie met de rol van het Vlaams Ondersteuningscentrum voor het Volwassenenonderwijs (Vocvo) en de financiële middelen in kwestie vanuit Onderwijs, plus de betrokkenheid van zijn collega-ministers, namelijk van Justitie en Handhaving en van Werk en de beleidsprioriteiten in kwestie (met ook aandacht voor digitalisering). Dat alles was toch vooral herhaling van 2 maart, leek mij. Idem overigens, wat de federale detentiehuizen en de implicaties voor Onderwijs daarvan betrof. Ten slotte, over het LIO-project zelf: de minister bleef nu niet zozeer ‘voorzichtig’ als wel ‘duidelijk’, want de bedoelde ‘individuele leerloopbaanbegeleiding van gedetineerden’ (= LIO) vond hij geen spek voor de Onderwijsbek en dat was het ook nooit geweest.
Maar zo eenvoudig was het blijkbaar toch niet, want de minister botste met zijn duidelijkheid wel op een even duidelijk wederwoord en dito tegenspraak van vragenstellers Vandromme en Danen. Die laatste nam, niet voor het eerst, alvast zijn toevlucht tot een zo snel mogelijk te plannen … hoorzitting met mensen van LIO, met Vocvo, en met mensen van de gevangenissen. Er kwam ook steun van interveniënten Jean-Jacques De Gucht en Thijs Verbeurgt, die als Vlaams Parlement verantwoordelijkheid ter zake wilde nemen. Interveniënt Karolien Grosemans vond dan weer dat de criticasters overdreven.
Minister Weyts deed vervolgens een nieuwe poging om de financiële context van het LIO-project en de rol van het beleidsdomein Onderwijs uit te leggen. Voor de meer algemene kwestie van “een project (op zich, inderdaad, ‘tijdelijk’) versus een structurele regeling” vond ik hem wel iets te kort door de bocht gaan: een project is op zich inderdaad tijdelijk, maar waarom organiseer je projecten (misschien niet altijd, maar toch zeker in een aantal gevallen)? Toch om, als het projectresultaat mooi is, de aanpak in kwestie structureel in te bedden als remedie voor een probleem, niet?
De twee vragenstellers bleven erg ontgoocheld achter. Dat veel negatievere verdict was dan misschien toch nieuw in vergelijking met 2 maart 2023. En dus wellicht ook die hoorzitting later.
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
