Een personeelsbeleidsthema dan. De zijinstromers en dus ook… het lerarentekort. De bekende cijfers over vroegtijdige uitstroom van jongere leraren werden nog eens gedebiteerd alsook de desbetreffende passage uit de beleidsnota Onderwijs. Zou minister Weyts hun motieven laten onderzoeken? En hoe zat het met de retentie en de uitstroom van zijinstromers?
De in- en uitstroom van (jongere) leraren werd al gemonitord en onderzocht, aldus minister Weyts. Bij de uitstroom van zijinstromers onderscheidde hij twee groepen: de groep mét de recente geldelijke, extra anciënniteit (monitoring daarvan kwam nog te vroeg, maar kon zeker later gedaan worden) en de groep zonder genot van die recente maatregel. Voor die laatste was de gevraagde monitoring een stuk arbeidsintensiever, zo legde de minister uit. Er zou later bijvoorbeeld nagegaan kunnen worden of er verschillen tussen die twee groepen waren. De minister wilde zeker ook nog bekijken of de recente maatregel nog verder uitgebreid kon worden naar andere vakken, maar daarvoor was eerst evaluatie opportuun.
Vragensteller Brouns hamerde opnieuw op de redenen van de uitstroom, hoewel je dat volgens mij niet te ver moest gaan zoeken (er was toch ook buitenlands onderzoek, cf. sessie nummer zoveel in de hoorzittingenreeks over het lerarentekort en onderwijskwaliteit; en als je als jongere leraar de pech had om van de ene interimopdracht naar de andere te moeten hoppen, ja dan, stond je besluit misschien ook al wel nogal snel vast enz.; en dan zwijg ik nog over de toegenomen complexiteit van de job op allerlei manieren…). Eigenlijk ging het dus weer over de vraag hoe de job aantrekkelijker maken en we wisten intussen wel dat dat een heel complexe vraag was, waarbij een toenemende zijinstroom inderdaad alvast een stukje van het antwoord kon zijn. En passant herhaalde vragensteller Brouns nog een van zijn vragen rond ongebruikte middelen inzake zijinstromers bij de bespreking van de begrotingscontrole-2021 die ochtend, waarop ik later in een ander stukje nog zal terugkomen.
Interveniënt Johan Danen vroeg (eventueel wel realistisch) of de huidige regel van maximaal 8 jaar anciënniteit uitgebreid kon worden, maar ook (duidelijk niet realistisch, zoals hij al wel had kunnen weten) of de al ‘oudere’ zijinstromers alsnog op iets zouden kunnen rekenen in dit verband. Interveniënt Koen Daniëls’ intro begon wat vaag, vond ik, maar dat kon aan mij liggen. Alleszins wat hij nadien zei over de invloed van het aantal leerlingen en over diverse oprispingen van leraren, die eigenlijk soms zelf beter zouden moeten weten, apprecieerde ik wel. Maar ook daar paste enige nuance: zijn voorbeeld i.v.m. evaluatie kwam mij namelijk niet onbekend voor, wanneer ik over de houding van de Onderwijsinspectie ter zake nadenk. Bepaalde dingen staan dan misschien niet in de regelgeving van de overheid, maar kunnen soms wel een vreemd eigen leven gaan leiden door toedoen van diverse actoren, en niet alleen van schoolbesturen en directies…
Ook de verdere tussenkomst van minister Weyts, met het voorbeeld van de coronamaatregelen, had een punt. Het was trouwens geen nieuw probleem. Vrijheid, verantwoordelijkheid en overheidsregels: het is geen eenvoudige wereld. Over de grond van de zaak bij deze vraag om uitleg herhaalde de minister zijn eerdere punt. Over de tweede vraag van Johan Danen gaf hij het verwachte antwoord: zoiets zou honderden miljoenen euro kosten. Vragensteller Brouns was alleszins blij met de toegezegde monitoring die hij gevraagd had.
Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over het monitoren van de in- en uitstroom van zijinstromers van Jo Brouns” aan minister Ben Weyts.
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
