Ook voor dit tweede onderwijsthema bij de actuele vragen bestonden wel wat precedenten uit het nog niet zo verre verleden (16 oktober 2024 en 10 juli 2025), maar de rechtstreekse aanleiding ertoe was het recente rapport van het Kinderrechtencommissariaat. De vragen waren voorspelbaar: hoe kon het aantal thuiszitters teruggedrongen worden en als ze toch niet anders konden dan thuis te blijven, hoe konden ze toch de kans krijgen om te leren, en hoe kwam het dat men eigenlijk geen exact cijfer van thuiszitters had?

Minister Demir erkende het probleem, zoals door de vragenstellers geschetst. Het was een complex probleem. Zoals te verwachten, volgden heel snel in haar antwoorden enkele bekende zaken: samen met minister van Welzijn Caroline Gennez het probleem grondig analyseren, de NAFT’s evalueren, het lopende gesprek met de onderwijskoepels over routines, structuur, rust en warmte op school, spreken met artsen over hun voorschrijfgedrag, het aantal dagen gewettigde afwezigheid verminderen, de ouderlijke verantwoordelijkheid, de definitieve uitsluiting alleen als ultiem middel.

Conclusie: met weliswaar hier en daar nog enige nuance bij de remedies, toch globaal een consensus dat dit probleem een welvarend Vlaanderen onwaardig was en dus aangepakt moest worden.

Lees de bespreking van de “Actuele vraag over het leerrecht van leerlingen die voltijds of deeltijds thuisblijven van Loes Vandromme en over de vele jongeren die thuiszitten in plaats van op school van Gianna Werbrouck” aan minister Zuhal Demir.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen