Op deze ochtend had ik alleen mijn krant gelezen en verzuimd het persoverzicht, waarvoor enkele goede collega’s steevast zorgen in onze organisatie, te lezen, waardoor ik enigszins verrast was, zo rond de klok van twaalven, toen ik de agenda zag van de plenaire vergadering. Opnieuw een onderwijsactuadebat… over de dalende leerprestaties en over het lerarentekort. Tiens, waar had ik dat nog gehoord? De aanleiding werd me snel duidelijk: niet mijn eigen krant, maar diverse andere kranten hadden inderdaad bericht over de resultaten van de zgn. peiling wiskunde in het basisonderwijs (2021) want daarover werd op deze zelfde dag een webinar gehouden door het Steunpunt Toetsontwikkeling en Peilingen (STEP). De resultaten waren, zij het met ook wel een aantal nuances, blijkbaar nóg slechter dan bij voorgaande edities in 2016 en 2009.

Ter voorbereiding van mijn “huiswerk” hier checkte ik vlug mijn archief en vond daarin o.a. het actuadebat (over eigenlijk hetzelfde thema, maar toen veel exclusiever met de klemtoon op het onderdeel lerarentekort) van 20 oktober 2021. En uiteraard schoten mij daarnaast ook diverse andere parlementaire momenten te binnen, die ik nu niet meer exhaustief hier ga opsommen, maar wie mijn rubriekje af en toe volgt, zullen bijvoorbeeld deze zaken niet onbekend voorkomen: de reeks van zeven (!) hoorzittingen over het lerarentekort en onderwijskwaliteit, de gedachtewisseling met de commissie-Brinckman, de gedachtewisseling over de conceptnota “Vlaamse toetsen” en de hoorzitting over diezelfde toetsen, eindtermen, onderwijscao XII, enz. enz.

In mijn commentaar op het actuadebat van 20 oktober 2021 vielen mijn beschouwingen finaal wat langer uit dan ik toen aanvankelijk gepland had. Maar nu ga ik, gelet op het thema en de concrete aanleiding ervan, mijn zeg echt bondig houden. Zo rond 16.00 u, na twee uur debat (nwvr: en ook over deze vorm zelf van parlementair debat ga ik het niet meer hebben; het debat was op dat moment overigens nog lang niet gedaan; ook dát gaf te denken), wist ik het wel héél zeker: over waarlijk álle serieuze inhoudelijke aspecten van dit inderdaad belangrijke thema heb ik al uitvoerig geschreven bij heel vele parlementaire activiteiten in de voorbije periode. Allemaal te lezen op onze website. Dus die aspecten en standpunten ga ik hier niet meer netjes oplijsten politieke partij per politieke partij. Maar gewoon nog heel kort enkele zaken in willekeurige volgorde:

• storend vond ik het disproportionele aandeel van “gezonde (warme) maaltijden op elke school” en “lege boorddozen” in dit debat, incl. het optreden van Jean-Jacques De Gucht met zijn conceptnota in dat verband, gewoon gelet op de titel van het debat;
• even storend vond ik de reactie van Conner Rousseau op een uitspraak over heilige huisjes van Loes Vandromme: “schaf de lessen godsdienst af en maak er een uur Nederlands en een uur burgerschapseducatie van”…, sorry hoor;
• de opvallende decibels soms, de overdreven kordaatheid waarmee sommigen van uiteenlopende gezindten spraken… ook dat theater stoorde mij; eerlijk gezegd, parlementsleden mogen daar op die manier nog zoveel palaveren als ze willen, dat soort debat zal niets maar dan ook niets bijbrengen aan de zaak die hier voorlag…;
• heel specifiek storend ook: enkele amateuristische c.q. ongenuanceerde uitspraken in diverse tussenkomsten over lerarenopleidingen, waar sommige interveniënten heel weinig tot geen affiniteit mee hebben, vermoed ik; let wel, dat betekent niet dat lerarenopleidingen niet voor verbetering vatbaar zouden zijn, maar bepaalde karikaturen die ik hoorde, sorry hoor opnieuw…; en politici zouden zich beter wat minder bezighouden met vakdidactiek en lesmethodes; bij mijn weten is dat tot nader order geen bevoegdheid van de overheid;
• het nog verder opentrekken van het thema naar het bestaan van onderwijsnetten, naar de confrontatie aangaan met vakbonden en onderwijskoepels: het was te vrezen vooraf…;
• om toch positief te blijven raad ik de dames en heren-politici graag de lectuur aan van een TORB-artikel van Paul Yperman, dat ik toevallig vandaag las, waarvan ik gelukkig in enkele tussenkomsten toch ook een paar echo’s hoorde.

Mijn politieke slotsom om 17.15 u, nadat Kim De Witte de wijsheid had om zijn “beurt” aan het spreekgestoelte snel vanop zijn zetel te doen wegens alles allang én bij herhaling gezegd. Geen enkele politieke fractie moet pretenderen om de énige, échte oplossingen voor de gestelde problemen te hebben. Daarvoor is het thema te complex. Voor een goed begrip, dát is geen kritiek op de politiek, wel gewoon een feitelijke vaststelling. Ook het Vlaams Belang en de PVDA hebben die oplossingen niet. Nu hadden ze makkelijk praten, maar als zij ooit in een coalitieregering gezeten zouden hebben, vraag ik me af of de beleidsresultaten veel anders geweest zouden zijn dan nu. Trouwens, het viel me op dat Vooruit weliswaar erg kritisch was over de huidige en de vorige legislatuur, maar gelijk opvallend stil over de periode 2004-2014…

Lees het verslag van het “Actualiteitsdebat leerprestaties en lerarentekort” met minister Ben Weyts.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen