Masterplanning staat voor het totaalproces of het totaaltraject.

Een schoolbestuur moet bewust kiezen voor masterplanning als het zijn infrastructuurinvesteringen wil kaderen in zijn strategisch beleid en wil gebruiken als hefboom om zijn visie, missie en werking omhoog te tillen. Masterplanning vraagt in essentie drie acties:

• Onderzoek voeren: diepgaand kijken naar alles wat met infrastructuur te maken heeft;
• Visie vormen: ernstig denken over wat je met die infrastructuur wil en moet bereiken;
• Afstand nemen: vanuit een vogelperspectief kijken en denken voordat je de stap zet naar het concrete projectniveau.

Masterplanning kan enkel slagen als het schoolbestuur er enthousiast, leergierig, onbevooroordeeld en vanuit een langetermijnperspectief aan begint. Met masterplanning veranker en realiseer je het veranderingsproces van jouw scholen.

Het proces start bij ‘meten en weten’, gaat dan naar ‘denken en dromen’ om te landen bij ‘doen en beheersen’.

Een masterplan staat voor de concrete neerslag, voor het handige resultaat van het masterplanningproces of -traject. Het zet op compacte wijze de conclusies van breed georiënteerde masterplanning op papier.

Het gedragen, gemeend en formeel initiatief van je schoolbestuur is de succesfactor voor een geslaagde masterplanning. Het bestuur moet met veel actiebereidheid een échte start nemen. Desinteresse, passiviteit en opportunisme zijn dooddoeners voor een succesvolle masterplanning.

Je schoolbestuur bepaalt de strategie voor je organisatie en neemt bij voorkeur het initiatief door een initiatiefbrief te schrijven en te bekrachtigen. Dat document behandelt vijf aspecten:

• De starthypotheses: je geeft aan welke doelstellingen en ambities je als schoolbestuur nastreeft op basis van de kennis waarover je vooraf beschikt. Je formuleert eigenlijk de onderzoekspremissen die je zult aftoetsen, bijsturen en aanvullen.
• De organisatie van het ‘masterteam’ en de beslissingsstructuur: je omschrijft wie welke rol vervult en wie wanneer beslist.
• De fasering: je verduidelijkt de noodzakelijke inhoudelijke stappen om tot een voldragen traject te komen.
• Het budget en de timing: je legt vast hoeveel geld (aan bijvoorbeeld experts en onderzoek) en hoeveel tijd je kunt besteden, je bepaalt eigenlijk het praktische kader van de masterplanning.
• De communicatie en de draagvlakverwerving: je spreekt af wie wat wanneer communiceert (zowel intern als extern) en wanneer je welke concrete acties onderneemt om interne en externe consensus te verwerven.

Masterplanning is dus eerst meten en weten, dan denken en dromen en ten slotte doen en beheersen. Die drie koppels van werkwoorden vatten zeer kernachtig het proces en de fasering van masterplanning samen:

• De fase van de identificatie: in de fase van het meten en weten verzamel je gegevens en orden je opties aan de hand van een keuzemenu (link naar topics leggen).
• De fase van de visievorming: in de fase van het denken en dromen analyseer en evalueer je de gegevens en de opties en verwerk je ze tot een strategisch langetermijnbeleidsdocument.
• De fase van het masterplan: in de fase van het doen en beheersen vertaal je het beleidsdocument zo concreet en doelgericht mogelijk in een of meerdere samenhangende projectprogramma’s die samen het masterplan vormen.

De derde fase mondt uiteindelijk uit in de implementatie van het masterplan, al dan niet in verschillende stappen.

Doorheen de verschillende fases van masterplanning krijg je als bestuur met verschillende topics, met kleine en grote aandachtspunten te maken. Wij hebben ze samen gebracht in een handig overzicht. Uiteraard moeten niet alle aandachtspunten behandeld worden. Als schoolbestuur kies je dié topics, die voor de masterplanning van belang en van toepassing zijn.