Historische vorming moet de ambitie hebben om leerlingen aan te leren hoe ze zelf een historische beeldvorming kunnen formuleren. Dat is een proces van lange adem waarvoor in de eerste graad de basis gelegd wordt, op maat van de leerlingen. Daarom vullen ze in die fase van hun vorming een beeldvorming aan en moeten ze nog niet het hele proces zelf kunnen doorlopen. 

Leerlingen formuleren zelf een historische beeldvorming. De informatie en argumenten daarvoor halen ze uit de kritische analyse van bronnen en/of de toepassing van historische redeneerwijzen. De beeldvorming kan uiteenlopende vormen aannemen: een tekst, een geluidsfragment (interview, podcast), een infografiek, een tekening of een videofragment. 

Hier is explicit teaching aangewezen, in de zin dat je de redeneerwijzen expliciet benoemt: eerst doe je dit voor, dan maak je samen een historische beeldvorming op, vervolgens gaan de leerlingen onder begeleiding aan de slag en tenslotte bouwen ze zelfstandig een historische beeldvorming op. 

Voor leerlingen uit de dubbele finaliteit is het aangewezen te werken met schrijfkaders om hen te ondersteunen in het formuleren van deze historische beeldvorming. 

Het is daarnaast ook mogelijk om leerlingen vanuit bronnen tot beeldvorming te laten komen.  
Bijvoorbeeld: je bezorgt de leerlingen enkele kranten(koppen) over de atoombommen op Nagasaki en Hiroshima. Ze dienen de volgende vraag te beantwoorden: Verklaar waarom er met de val atoombommen op Nagasaki en Hiroshima gesproken wordt over verandering.  
De leerlingen moeten hun argumentatie opbouwen op basis van bewijs dat ze uit de bronnen halen. Er kan nog een stap verder gegaan worden door er ook een niet-bruikbare bron tussen te plaatsen. Op deze manier kan je nagaan of ze het aspect bruikbaarheid onder de knie hebben.