Historische bronnen zijn een vast onderdeel van onze geschiedenislessen, maar het doel van het gebruik ervan is vaak niet altijd duidelijk. Dat kan leiden tot gemiste kansen voor betekenisvol leren. Het gebruik van bronnen in de geschiedenisles moet altijd in dienst staan van de lesdoelen. Een bron is niet zomaar een hulpmiddel om een onderwerp te illustreren, maar moet leerlingen uitdagen om na te denken, te analyseren en kritisch te reflecteren. In plaats van bronnen als een eindpunt te zien – als een weergave van het verleden – zet je ze best in als een vertrekpunt voor diepgaand historisch denken. Bronnen helpen leerlingen begrijpen hoe het verleden tot stand is gekomen, wat verschillende perspectieven op dat verleden zijn en hoe we met bronnen kunnen omgaan om die perspectieven te reconstrueren.
Onderstaande zaken kunnen een hulpmiddel zijn bij het maken van een selectie, in functie van lesdoelen. In deze les(senreeks) wil ik:
Dit impliceert dat je kan en mag loskomen van de gepresenteerde bronnen in het gebruikte leermiddel. Niet alle bronnen moeten systematisch behandeld worden. Kijk steevast naar de lesdoelen die je beoogt en reflecteer hierover binnen de vakgroepwerking.