Toen ik vóór de plenaire vergadering de titel van deze actuele vraag zag binnenlopen, was mijn eerste gedachte dat het niet toevallig was dat vragensteller Filip Brusselmans het in deze contreien beladen woord repressie gebruikte in de titel van zijn vraag. Hij begon zijn betoog weliswaar niet met een geschiedenisles over “de repressie”, maar wel over enkele feitelijke ervaringen van organisaties als KVHV, NSV en Jong-N-VA aan de universiteiten van Gent, Leuven en Brussel. Ter illustratie verwijs ik hier alleen naar een van de meest recente casussen uit die geschiedenisles: de hangende kwestie van de erkenning van NSV door de Leuvense studentenkoepel LOKO. Wat ging minister Weyts doen tegen die vermeende repressie van Vlaamsgezinde, rechtse studentenverenigingen aan universiteiten, een tendens die vragensteller Brusselmans al aangekaart had bij de onderwijsminister aan het begin van de legislatuur?

Minister Weyts herhaalde in één minuut zijn antwoord van toen: hij wilde behoedzaam omgaan met inperkingen van de vrije meningsuiting en tolereerde elke mening, die alleen begrensd werd door (oproepen tot) geweld. Vragensteller Brusselmans repliceerde dat het hem stoorde dat terwijl de minister hem eigenlijk gelijk gaf, toch geen concrete actie volgde van diezelfde minister.

Vervolgens kwamen Jean-Jacques De Gucht en Onno Vandewalle tussen, die anders dan anders bij dit thema tot hetzelfde kamp behoorden. Interveniënt Koen Daniëls sloot zich dan weer aan bij zijn minister: hij meende Voltaire te citeren bij zijn verdediging van de vrije meningsuiting en pleitte ervoor dat universiteiten dezelfde houding zouden aannemen ten aanzien van de diverse (uiterste) regionen van het politieke spectrum. Interveniënt Brecht Warnez stelde dat alle vrijheden belangrijk waren en dat het Vlaams Parlement zich eigenlijk niet te bemoeien had met wat wél en niet gezegd kon worden.

Tot slot:

• minister Weyts corrigeerde in zijn tweede repliek nog even zijn partijgenoot Daniëls: het bewuste citaat was niet van Voltaire, maar van Evelyn Beatrice Hall; zo leert een mens nog eens wat;
• vragensteller Brusselmans had weet van een spreker die de Universiteit Gent ooit zelf uitgenodigd had, ene Houria Bouteldja, die er volgens Brusselmans toch een op zijn minst frappante line of reasoning op nahield, die dan wel toegelaten was aan de Gentse universiteit;
• maar Brusselmans’ meest politieke slag op de tafel (figuurlijk, welteverstaan) bewaarde hij voor het laatst: zijn partij zou de geschetste hypocrisie (van links) afstraffen… op 9 juni…

Lees de bespreking van de “Actuele vraag over de repressie tegen Vlaamsgezinde, rechtse studentenverenigingen aan onze universiteiten van Filip Brusselmans” aan minister Ben Weyts.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen