Met het derde en laatste thema van de vergadering was het coronageweld weer helemaal daar! En of we het geweten hadden. Niet minder dan zes vragen om uitleg en vier vragenstellers: Brecht Warnez, Elisabeth Meuleman en Roosmarijn Beckers met telkens één vraag om uitleg, maar Koen Daniëls had eigenhandig zelfs drie vragen om uitleg ingediend. De vierde coronagolf, weet je wel. Goed voor ongeveer twéé uur vergadertijd.

Toegegeven, beste lezer, ik vertoon enige coronamoeheid. Beleefd als ik opgevoed ben, ga ik me ook bepalen tot die beleefde formulering. En voorts dacht ik aan de volgende aanpak voor dit commentaarstukje: enkele verwijzingen naar de media van de dagen nét vóór deze commissievergadering, de verwante kwestie uit de plenaire vergadering de dag voordien en een persoonlijke, korte, meer algemene, inhoudelijke en procedurele reflectie.

Deze meest recente episode van de coronasaga was begonnen met een nieuwe vergadering van het Overlegcomité op 26 november 2021 en wat er allemaal opvolgde voor het beleidsdomein Onderwijs. Een heel kleine greep uit mediareferenties uit die dagen in chronologische volgorde: de Zevende dag van 28 november (nwvr: 30 dagen beschikbaar), TerZake van 29 november, VTM op 30 november (nwvr: voor abonnees), vrt op 30 november enz. enz.

Toen kwam vervolgens de plenaire vergadering van 1 december eraan, met die ochtend een gezamenlijk persbericht van Groen en Vooruit, want die fracties hadden blijkbaar een voorstel van resolutie klaar, waarvoor ze de spoedbehandeling zouden vragen tijdens de namiddagvergadering (parlementair verslag), én kregen, omstandig zelfs, maar...finaal werd het voorstel toch niet aangenomen. Een politiek vervelend kantje aan de zaak zat zo:

• er was al een actualiteitsdebat die middag over een andere coronakwestie (niet: Onderwijs),
• maar daardoor was het mogelijke aantal actuele vragen beperkt (gevolg: geen actuele (corona)vragen over Onderwijs, wat impliceerde dat de Onderwijsminister niet aanwezig diende te zijn in de plenaire vergadering en het dus ook niet was tijdens de behandeling van het voorstel van resolutie dat wél over Onderwijs ging), terwijl…
• in de dagen voordien die zes coronavragen om uitleg ingediend waren voor deze onderwijscommissievergadering van 2 december…

Je merkt het, beste lezer, een vervelend probleem dus van timing en coördinatie, wat mij naadloos brengt bij die kleine persoonlijke reflectie, die ik aangekondigd had. Het probleem in kwestie was namelijk nog niet ten einde met de voorgaande opeenvolging van gebeurtenissen. Tijdens het uitgebreide coronadeel van de onderwijscommissievergadering, waaruit bleek dat per definitie al eerder ingediende parlementaire vragen al een stuk achterhaald waren, werd op de koop toe dan nog eens het lek van een belangrijk GEMS-advies kenbaar gemaakt. De dag nadien was er namelijk alweer een nieuwe vergadering van het Overlegcomité gepland, want de cijfers bleven slecht.

Een en ander bracht mij tot de volgende procedurele reflectie. Wanneer een onderwerp een zodanig snelle opeenvolgende reeks gebeurtenissen meebrengt, kom je er gewoon niet met finaal toch nogal statische instrumenten als parlementaire vragen, ook niet als er moet gekozen worden tussen mogelijke actuele vragen, die in principe wel kort op de bal zouden kunnen spelen. Maar ook in commissievergaderingen, waar geen actuele vragen bestaan, zou het opportuun kunnen zijn om veel sneller thema’s te kunnen bespreken in meer flexibele formats dan die nu bestaan. In een 24/7 mediacultuur lijkt het mij niet gek om ook eens na te denken over meer flexibele mogelijkheden voor het Vlaams Parlement.

Ik eindig met de beloofde, kleine inhoudelijke reflectie bij het (onderwijs)coronaverhaal. Altijd maar weer (nwvr: over enkele maanden zijn we hierover twee jaar bezig) lijkt dat hele verhaal mij samen te vatten te zijn in deze twee spanningen:

• de al sinds het begin bekende spanning tussen gezondheid/veiligheid/overeind te houden gezondheidssector enerzijds en het recht op onderwijs/scholen open anderzijds;
• de evenzeer al sinds het begin bekende spanning tussen te veel communicatie/richtlijnen/sturing door de overheid enerzijds en te weinig communicatie/richtlijnen/sturing door de overheid anderzijds.

Ondanks het voortschrijdende inzicht hebben we intussen met scha en schande geleerd dat deze zaak geen exacte wetenschap is. Dat horen politici en anderen die overtuigd zijn van de 100%-stuurbaarheid van mens en maatschappij natuurlijk niet graag. Maar ik geloof echt dat enige bescheidenheid als houding te verkiezen is: bij wie het allemaal al zo goed pretendeert te weten in deze of gene richting. Maar aan al bewezen, complete nonsens in welke richting dan ook moeten we natuurlijk ook geen tijd meer verliezen.

Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over de coronamaatregelen in het hoger onderwijs naar aanleiding van het toenemende aantal besmettingen van Brecht Warnez, over de coronamaatregelen in het hoger onderwijs naar aanleiding van het toenemende aantal besmettingen van Koen Daniëls, over een derde coronaprik voor het onderwijspersoneel van Koen Daniëls, over de vierde coronagolf die het onderwijs nu overspoelt van Elisabeth Meuleman, over de vierde coronagolf in het onderwijs en de organisatorische problemen van de scholen als gevolg hiervan van Roosmarijn Beckers en over een mogelijke afkoelingsweek in het secundair onderwijs in het licht van de vierde coronagolf van Koen Daniëls” aan minister Ben Weyts.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen