Geen corona-actua op deze dag in de plenaire vergadering (wegens vervroegd Overlegcomité én onderwijscorona-overleg later die dag), maar een andere, erg heikele onderwijs-, correctie, transversale kwestie, mét overigens een respectabele leeftijd. Je kon er niet naast kijken in ons persoverzicht dezer dagen. En dus: l’histoire se répète, of accurater, l'histoire se répétait.
Vooraf graag enkele informatieve zaken op een rij als achtergrond. Er was het eigen onderzoek van Katholiek Onderwijs Vlaanderen samen met de VCOV, de koepel voor ouderverenigingen in het vrij onderwijs. Er waren diverse artikelen in de media, o.a. HLN, BRUZZ en dS (voor abonnees). Er was de recente voorgeschiedenis eind augustus-begin september 2021. Er waren diverse vragen om uitleg in de Commissie voor Mobiliteit op 16 september 2021. Én er waren nu drie voorstellen van resolutie van drie oppositiepartijen: Groen, Vooruit en PVDA.
Niet minder dan zeven (!) actuele vragen, vanuit elke fractie één, werden geagendeerd. Het kernprobleem was telkens hetzelfde (én erg bekend), de teneur van de vraagstelling verschillend (meerderheid versus oppositie), de vragen zelf eerder generiek versus heel specifiek (“maximaal 2 uur/dag op de bus: ja of nee?” bij Vooruit en PVDA). Het hoeft geen betoog dat heel het opzet gepaard ging met heel wat herhaling, maar voor het doel van dit (politieke) stukje kan ik me makkelijk beperken tot enkele zaken.
Eén. Op de vermelde heel specifieke vragen antwoordden beide ministers expliciet niet en ik kon daar veel begrip voor opbrengen. Want twee. Na de herhaaldelijke verwijzing naar de 1,8 miljoen euro extra van minister Peeters (begin september) voor de meest dringende noden zetten beide ministers niet onterecht in op de collectieve aanpak van de Vlaamse regering ter zake. Of althans toch van vijf ministers: ook de ministers Beke, Somers en Dalle waren betrokken. Drie. Makkelijk zouden die structurele oplossingen niet zijn: het probleem sleepte allang aan (we hoorden diverse relevante elementen uit die geschiedenis, waarbij zelfs teruggegaan werd naar toenmalig Vlaams minister Steve Stevaert) en het werd door omstandigheden nog groter. Een fundamentele reorganisatie van het leerlingenvervoer drong zich op, maar die tovert men niet in een handomdraai tevoorschijn. Niet de meerderheid kan dat, niet de oppositie kan dat, maar hopelijk leveren de in september opgerichte werkgroep én de ervaringen intussen met de drie zgn. pilootprojecten (Leuven, Roeselare en Antwerpen) voldoende inspiratie om op een redelijke termijn inderdaad tot een structurele oplossing te komen. Over dat doel bestond er per slot van rekening toch een consensus. Maar daarvoor waren andere middelen nodig dan een decretale verankering van een eenvoudige want uniforme maximumreistijd, leek mij. Vervolg ongetwijfeld in januari 2022 in de Commissie voor Mobiliteit.
Lees de bespreking van de “Actuele vraag over het leerlingenvervoer in het buitengewoon onderwijs van Kathleen Krekels, over de lange busritten in het buitengewoon onderwijs van Stijn Bex, over het leerlingenvervoer in het buitengewoon onderwijs van Jos D'Haese, over de lange reistijden naar school van leerlingen in het buitengewoon onderwijs van Wim Verheyden, over de problemen met het leerlingenvervoer in het buitengewoon onderwijs van Martine Fournier, over de urenlange ritten van en naar school voor kinderen in het buitengewoon onderwijs van Els Robeyns en over het busvervoer voor leerlingen uit het buitengewoon onderwijs van Maurits Vande Reyde” aan minister Lydia Peeters en/of minister Ben Weyts.
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
