Ook deze vragen om uitleg waren geen verrassing, gelet op de commotie over het thema in kwestie bij de start van het nieuwe schooljaar: waren die laptops in het kader van de zgn. Digisprong nu gratis of niet? Als bijkomende achtergrond (nwvr: het zgn. fenomeen van het grootse leerverlies door de zomervakantie, i.c. het zomerreces, indachtig…) verwijs ik hier graag naar de parlementaire gedachtewisseling over de Digisprong op 4 februari 2021, naar verwante vragen om uitleg op 25 maart 2021 en op 22 april 2021 (nwvr: bij de bespreking wees minister Weyts trouwens heel terecht op die voorgeschiedenis), en ten slotte ook informatie op onze eigen website.
Niet minder dan vier vragen om uitleg hierover. Aan het euvel van de ingediende, zeer lange vraag leed nu vragensteller Roosmarijn Beckers, die dat ook te horen kregen van voorzitter Grosemans. Terecht! Eén uur en één minuut duurde de bespreking. En mochten er dan al niet veel andere vragen te behandelen zijn in deze commissievergadering, dan zou je nog kunnen zeggen “geen probleem”, maar dat was allerminst het geval, het zij zo. Scholen bleken inderdaad verschillend om te gaan met de zaak, maar de situaties waren dan ook niet zomaar gelijk. Uit de zgn. BYOD-voorgeschiedenis (Bring Your Own Device) van dit dossier was dat trouwens al duidelijk geworden. Door allerlei omstandigheden leidde dat hier en daar wel tot vervelende situaties. Maar hoe ernstig was dat? Ging het om slechte communicatie van minister Weyts, die misschien te ongenuanceerd was? Wie betaalde nu precies waarvoor? Kortom, hoe zat dit? Daarop kwamen de vele vragen samengevat neer. Vragensteller Hannelore Goeman haalde er, niet onverwacht, ook nog even haar pleidooi voor een maximumfactuur in het secundair onderwijs bij. Vragensteller Roosmarijn Beckers verwees naar het probleem van de berekening van 510 euro per laptop, dat door mijn collega’s vastgesteld was: 489 i.p.v. 510 euro (voor abonnees). Vragensteller Karolien Grosemans stelde geen kritische vragen, zoals de anderen, maar polste naar verschillende elementen in het beleid van de minister. Vragensteller Johan Danen ten slotte zoomde in op het probleem van de tijdelijkheid van de Digisprongmiddelen en had, naar eigen zeggen, een lijst van tientallen scholen waar zich vervelende misstanden voordeden (cf. grote verschillen tussen scholen).
Minister Weyts verdedigde zijn zaak én zijn communicatieaanpak met vuur. De verschillen op het terrein waren aannemelijk, hoewel in de grote groep van scholen ook hier en daar wel wat vragen gesteld konden worden, zo erkende de minister (de “outliers”, in zijn woorden). Hij sprak over de schoolraad als medecontrolerende en bemiddelende instantie. De Digispronguitrol bevatte heel wat flexibiliteit. De minister wees op de diverse relevante financiële potjes waaruit geput kon worden. De reglementering i.v.m. de zgn. Commissie Zorgvuldig Bestuur, met ook de verplichte opname van geplande onkosten in het schoolreglement, passeerde de revue. Een digitale monitoringtool, zodat de overheid een en ander kon controleren, zat in een testfase. De ministers uitleg bij de gevraagde maximumfactuur kenden we al vanuit het verleden, incl. zijn verdere uitweiding over de ruimere kostenbeheersingsacties. Over het gebruik van de financiële middelen in kwestie: “Lees www.digisprong.be”, zo raadde de minister de parlementsleden aan. Er was geen houden meer aan: de hele filosofie van de Digisprong en het proactieve optreden van de minister, met nogmaals de herhaling van de relevante cijfers… de minister vertelde het allemaal nog eens opnieuw. Zijn antwoord moet ook meerdere A4’s beslagen hebben.
De replieken van de vier vragenstellers en de vier bijkomende tussenkomsten leverden, eerlijk gezegd, weinig extra’s op. Wel veel, vaak nodeloze, herhaling. Er bleek wel weer uit, volledig volgens verwachting trouwens, dat sommige politici ook hier meer centrale sturing (door de overheid) willen en andere niet. Voorts alleen nog dit. Interveniënt Koen Daniëls riep de onderwijskoepels op om de zgn. “cowboys” onder hun leden aan te spreken en gaf een goed, concreet argument bij een gebeurlijke verplichting door school x om toestel y of z aan te kopen, hoewel hij daarmee de aandacht wel verlegde naar de wereld van de rekenmachines. En interveniënt Jean-Jacques De Gucht, die etaleerde opnieuw zijn sociale zelve en zijn kijk op vrijheid.
Minister Weyts las vervolgens nog wat meer voor uit www.digisprong.be en, het kon aan mij liggen, maar ik had alleszins de indruk dat hij daarin enig genoegen schepte… Maar zeldzame excessen bestonden, absoluut, zo erkende de minister voor de tweede keer (of was het al de derde?). En er was in een controle- én in een sanctiemechanisme voorzien.
Over de “slotwoorden”: cf. supra wat ik schreef over herhaling. Maar interessant was wellicht nog dat vragensteller Beckers voor een (gedifferentieerde) maximumfactuur in het secundair onderwijs uitkeek naar een meerderheid met de partij van vragensteller Goeman. Dat zou nog eens wat zijn.
Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over de belofte van gratis laptops in het onderwijs van Hannelore Goeman, over de onduidelijkheid over de werkelijke kostprijs voor ouders van de hardware in het kader van Digisprong van Roosmarijn Beckers, over de problemen met de opstart van Digisprong van Karolien Grosemans en over de financiering van Digisprong en de manier waarop scholen hun laptopproject uitrollen van Johan Danen” aan minister Ben Weyts.
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
