Koen Daniëls en Jan Laeremans kregen de eer om de laatste vragen om uitleg van dit werkjaar te stellen over een eindeschooljaarthema dat de media gehaald had: een wiskundedeliberatiecasus van het Anne Frank Atheneum in Denderleeuw. Vragensteller Daniëls legde de zaak, op basis van de informatie waarover hij beschikte, gedetailleerd uit en koppelde daaraan enkele interessante want terechte, voor zover de informatie natuurlijk juist en volledig was, reflecties. Vragensteller Laeremans beschikte blijkbaar over nog meer details van bepaalde deliberatieactiviteiten in de bewuste school aan het eind van het net afgelopen schooljaar, met soortgelijke reflecties als die van Daniëls. Wat vond minister Demir van de zaak?

Zij deelde de zorg van de twee vragenstellers. Vervolgens ging ze in op de rol van de Onderwijsinspectie bij doorlichtingen, waarvan ook de leerlingenevaluatie deel uitmaakt. Over de rol van de Onderwijsinspectie inzake de pedagogisch-didactische aanpak van leraren in een school leek de minister mij die decretale rol wel erg “op te rekken”, maar dat terzijde. Hier ging het over een evaluatie/deliberatiekwestie. Interessant vond ik vooral het einde van het eerste antwoord van de minister, namelijk: dat tijdens de laatste doorlichting van de bewuste school de Onderwijsinspectie aangegeven had dat de school haar evaluatiepraktijk kon verbeteren (maar eerlijk gezegd, uit meerdere voorbije zgn. onderwijsspiegels van de Onderwijsinspectie weten we dat zulks volgens haar een erg veelvoorkomend probleem zou zijn) en dat de Onderwijsinspectie aan de minister gemeld had “dat ze een dergelijke keuze van een school op deze schaal nog niet heeft meegemaakt.”

De verdere bespreking bevatte ook nog interessante elementen:

• vragensteller Daniëls was bezorgd over de rol die een schooldirecteur soms speelde in een toch autonome delibererende klassenraad en herhaalde zijn “oudere” pleidooi voor herexamens (bijkomende proeven), wat in de voorliggende casus volgens hem een gepaste optie geweest kon zijn;
• vragensteller Laeremans was nog kordater en vroeg waarom de minister de Onderwijsinspectie daar niet extra naartoe stuurde nu; met ook nog wel even tussendoor een niet onbekende sneer naar Katholiek Onderwijs Vlaanderen i.v.m. het advies om herexamens te vermijden, waarvan dan snel een zgn. verbod gemaakt werd, als zou er dat soort hiërarchisch verband bestaan tussen Katholiek Onderwijs Vlaanderen en haar schoolbesturen-leden, maar dat terzijde;
• minister Demir vond ook dat herexamens weer meer gebruikt moesten worden “in de gevallen waar het nodig is” en zei dat de school in kwestie zeer nauwgezet opgevolgd zou worden.

Daarmee leek alles gezegd te zijn, maar Koen Daniëls had voor zijn “slotwoord” nog heel wat woorden nodig blijkbaar. Over eenuursvakken enzo. Ik deelde wel zijn mening, wanneer het over een eventuele devaluatie van een diploma ging. Jan Laeremans had nog iets anders bewaard voor zijn slotwoord, iets wat we ook al vaker gehoord hadden: de invloed van een grote leerlingenstroom vanuit Brussel naar bijvoorbeeld Denderleeuw (dankzij een goede treinverbinding) (maar ook naar Liedekerke blijkbaar); bij deze gelegenheid benoemde hij die leerlingenstroom niet expliciet als een instroom van “leerlingen met een migratieachtergrond die heel vaak aantikken op de SES-indicator “Thuistaal niet-Nederlands””, maar wellicht bedoelde hij die wel. Voor het onderwijs ongetwijfeld een relevante factor. Alleen… dé vraag is, lijkt mij, wat je als Vlaams onderwijs, als Vlaamse samenleving doet met die factor c.q. kunt doen met die factor. En dan wordt het toch allemaal wat complexer en is wat meer nuance in de houding daarover gepast, dacht ik.

Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over de keuze om een onderwijsvak niet te laten meetellen wegens slechte resultaten van Koen Daniëls en over de commotie over een school die toegaf de resultaten voor wiskunde niet te laten meetellen bij de deliberatie van Jan Laeremans” aan minister Zuhal Demir.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen