En toen was het alweer tijd voor… corona, want er was intussen een coronabarometer, zelfs (naast de federale voor bepaalde sectoren) een aparte voor Onderwijs. Maar, beste lezer, we hadden nog maar één dag eerder een plenaire vergadering gehad met een actuele vraag over de mondmaskerplicht, waarbij uiteraard ook uitgeweid werd over andere corona-aspecten, zoals daar zijn CO2-meters, ventilatie, luchtreiniging, in het vooruitzicht van het Overlegcomité van 11 februari 2022. Bovendien was er op 3 februari 2022 al een vraag om uitleg geweest over het thema in de Onderwijscommissie. Anders dan de bespreking in deze commissievergadering (zegge en schrijve: 46 minuten) en zeker dan de 2 A4’s van vragensteller Jan Laeremans ga ik de zaak hier in een samengebalde versie weergeven. Overigens op het moment dat ik deze regels typ, staat mijn krant alweer goedgevuld met de coronaperikelen, die je dus ook daar verder kunt lezen.
De vragen van Elisabeth Meuleman, Jan Laeremans en Koen Daniëls gingen over het ontbreken van luchtreinigers in die nieuwe coronabarometer, over financiële middelen voor de scholen, over allerlei bijwijlen verregaande detailkwesties van die barometer, over mondmaskerplicht (alweer), over ventilatie (alweer), handhygiëne, over het waarom van de code groen in de barometer, over afstandsonderwijs, over communicatie van de barometer en de timing ervan. De spreektijd was dan ook navenant, -- af en toe deed voorzitter Grosemans wel haar best als tijdbewaker --, zeker wanneer je weet dat er zich ook nog eens drie interveniënten aandienden (Gwendolyn Rutten, Loes Vandromme en Steve Vandenberghe).
Minister Weyts dook eerst nog eens in de geschiedenis van corona (nwvr: altijd wijs, want het geheugen van mensen is soms erg kort), legde de aanpak van de coronabarometer uit (nota bene: puur publiek beschikbare informatie, waarvoor het parlementaire instrument van vragen uitdrukkelijk niet dient) en herhaalde daarbij wat hij al eerder gezegd had over luchtreiniging en ventilatie (zijnde tweede verschillende zaken; cf. projecten van professoren Blocken en Van Ranst, en onderzoek van VITO, waarbij het ook ruimer bleek te gaan dan klaslokalen, met name ook kinderdagverblijven en gebouwen van openbare besturen).
Dat leidde af en toe weer tot de intussen gekende meningsverschillen, zoals over de beschikbaarheid van extra financiële middelen, over de snelheid van handelen in dezen, over correcte communicatie over de zaak (nwvr: vragensteller Meuleman kon het niet laten om al meteen te twitteren, en wel inaccuraat volgens vragensteller Daniëls, tja… al die 24/7 Twitterberichten, het is voor mij een speeltje in handen van politici en vele anderen, dat misschien een communicatievooruitgang lijkt, maar intussen al veel en onnodig communicatieleed veroorzaakt heeft ook…ik troost me met de gedachte dat ik op dat stuk dan maar heel atypisch ben, maar wel mét veel plezier), en uiteraard ook tot en met de communautaire dimensie van het coronaverhaal toe, waarbij het opnieuw ging over de delicate federale-gewestelijke bevoegdheidsverdeling en dito rechtsgrond. Ik schrijf dit vóór het Overlegcomité zou plaatsvinden. Dus beste lezer, het verdere vervolg daarvan lees je wel in de media.
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
