Katholiek Onderwijs Vlaanderen verenigt katholieke scholen, centra, internaten, hogescholen en universiteit. We zijn een grote netwerkvereniging: meer dan 1 op de 7 Vlamingen leert of werkt immers in het katholiek onderwijs. In deze rubriek willen we dat netwerk in beeld brengen. We interviewen het komende jaar elke maand een lid van onze organisatie om te weten te komen wat haar/hem drijft en wat Katholiek Onderwijs Vlaanderen voor haar/hem betekent.
Serge Huyghe bijt de spits af. Hij is voorzitter van de raad van bestuur van de Vrije Technische Scholen vzw in Kortrijk.
Enerzijds zie ik het als een vorm van maatschappelijk engagement, waarbij ik mijn persoonlijk steentje wens bij te dragen. Anderzijds heb ik ook een bepaalde visie die ik wil uitdragen en probeer te realiseren. Daarin staat de leerling ook echt centraal. Het is belangrijk dat hij of zij alle kansen krijgt om zich te ontwikkelen rekening houdend met haar of zijn passies, talenten en competenties. Soms zeg ik tegen de collega-bestuurders: “In feite zouden we in onze vergaderruimte een supergrote foto van al onze leerlingen aan de muur moeten hangen hebben. Waarbij we voor iedere beslissing even naar die foto kijken en onszelf afvragen of die beslissing wel in hun belang is.”
Katholiek Onderwijs Vlaanderen zal voor mij waarschijnlijk altijd wel “de Guimardstraat” blijven. Waar ik in hoofdzaak 2 zaken van verwacht:
Het lijkt me enorm belangrijk om als school echt wel bekommerd te zijn om iedere leerling, met de nadruk op iedere. Daarnaast is het essentieel dat we binnen de diversiteit die er binnen het vrije onderwijs is; elkaar meer proberen te vinden op een meta-niveau. En dat los van onderlinge concurrentie, financiële overwegingen, behoudsgezinde reflexen, persoonlijke aspiraties … Want het zorgt ervoor dat we een stuk van onze slagkracht als Katholiek Onderwijs Vlaanderen op termijn dreigen te verliezen.
De essentie van een katholieke dialoogschool bestaat eruit open te staan voor elke leerling. Wat zijn of haar afkomst, achtergrond, engagement … ook is. In onze school proberen we dit dagelijks in de praktijk te brengen, maar heel specifiek ook via onze OKAN-klassen en ons Centrum voor leren en werken (DBSO). Wanneer we naar het gelovige aspect van het katholieke dialoogschool kijken, zie ik vooral een praktische uitdaging. We hebben een gedreven pastorale werkgroep, maar je botst natuurlijk op de realiteit. Dat voor veel leerlingen en leerkrachten geloof een ver van mijn bed gegeven is en absoluut geen prioriteit. Idem voor onze evangelische bron.
Hoe maakt je bestuur werk van bestuurlijke optimalisering en schaalvergroting?
Op 1 september 2018 fuseert onze vzw met één van de andere vzw’s binnen onze scholengemeenschap (momenteel bestaande uit 6 inrichtende machten). Onze gezamenlijke scholengroep zal ruim 3 200 leerlingen tellen. We zijn niet alleen overtuigd van de meerwaarde die een dergelijke fusie met zich meebrengt op het vlak van de secundaire processen. We delen met beide raden van bestuur echt wel een visie op de toekomst waarbij innovatief onderwijs en een brede eerste graad enkele belangrijke elementen zijn. Bij de samenstelling van de nieuwe raad van bestuur werkten we met een competentiematrix waarbij we de competenties van de bestuurders afzetten tegenover de noden van de Raad van bestuur. We huldigen heel sterk de idee van corporate governance binnen het bestuur en voerden in het huishoudelijk reglement ook een ethische gedragscode voor bestuurders in.
De tomeloze inzet van al onze leerkrachten en medewerkers die zich dag in, dag uit blijven inzetten voor onze leerlingen. En dit in soms niet zo evidente omstandigheden: dalende instroom van leerlingen, de vele administratieve taken, de uitdagingen die het fusieproject met zich meebrengt, de onzekerheid betreffende een aantal overheidsbeslissingen …
