Als mens én als directeur zie ik graag mensen boven hun eigen grenzen uitstijgen doordat ze hun talenten ontdekken en verder ontwikkelen. Dat kun je zowel bij kinderen en jongeren als bij je personeelsleden (en jezelf) ontdekken en maakt je als mens én als organisatie zoveel rijker. Als je bovendien die talenten kunt inzetten ten dienste van elkaar, worden we er allemaal beter van. In die zin blijf ik ook leraar pur sang: het beste van jezelf geven om mensen te zien groeien: daarover gaat het nog steeds, ook als je niet elke dag rechtstreeks met leerlingen in contact  komt. Dat ik dat bovendien in mijn eigen regio met een stevige onderwijstraditie mag doen, is mooi meegenomen!

Katholiek Onderwijs Vlaanderen is voor mij een brede, ondersteunende netwerkorganisatie. Doordat we zelf een vrij grote organisatie met heel wat beleidsvoerend vermogen zijn, slagen we er vaak in om heel wat antwoorden zelf te vinden. We verwachten dan ook een hoogstaand niveau van dienstverlening van onze netwerkorganisatie, omdat we zelf in de school maar ook in de scholengroep al op heel wat eerder courante vragen een antwoord hebben of kunnen vinden.

Zelf vind ik het belangrijk dat zoveel mogelijk van mijn collega’s in adviserende groepen betrokken zijn. Het is evenwel geen evidentie om daarvoor de nodige vergader- en voorbereidingstijd te kunnen vrijmaken, maar het is een belangrijk engagement waar we vrij goed in slagen. Zo kunnen we mee wegen op het beleid en ons daarin ook zoveel mogelijk proberen te herkennen.

De evolutie waarbij de mensen die Katholiek Onderwijs Vlaanderen vertegenwoordigen, steeds meer (en laagdrempeliger) naar de regio’s toekomen, kunnen we in dat opzicht alleen maar toejuichen en stimuleren. Het geeft de ledenvereniging mee concreet gestalte en verhoogt de betrokkenheid met de klas- en schoolvloer.

We hebben in onze visie uitdrukkelijk weergegeven dat we een katholieke dialoogschool wensen te zijn, stevig geworteld in de christelijke traditie waarbij we de nodige aandacht willen geven aan pastorale momenten. Tegelijk is die traditie ook de inspiratiebron voor ons handelen en spreken, waarbij een fundamenteel respect voor elke mens, ongeacht zijn of haar geloofsovertuiging, centraal staat. We willen alle leerlingen, los van hun geloofsovertuiging (of die van hun ouders) in onze scholen verwelkomen als ze zich akkoord verklaren met ons christelijk geïnspireerd opvoedingsproject.

We hebben al een lange historiek van bestuurlijke optimalisering achter de rug, waarbij een pak ondersteunende taken op niveau van de scholengroep worden opgenomen in plaats van in de afzonderlijke scholen en diensten. Rond 2000 maakten we één personeelsdienst, nadat de financiële dienst en preventiedienst al een tijdlang overkoepelend werkten. Ook rond infrastructuur en patrimonium werken we sindsdien al nauw samen en er groeide een samenwerking op IT- en andere vlakken.

Dankzij die overstijgende werking konden we mensen aantrekken met specifieke profielen: deskundigen op vlak van personeel, boekhouding, bouwwerken, IT, communicatie, preventie, juridische vragen, aankoopbeleid … versterken sindsdien onze algemene diensten, zodat we het servicelevel naar de scholen en diensten kunnen verhogen.

Ook in onze kerntaken werken we samen: schooloverstijgende werkgroepen rond professionalisering, zorg, taalbeleid, vakgroepen voor de modernisering van de eerste graad … leggen hun kennis en vaardigheden samen en versterken elkaar, over onderwijsniveaus en -vormen heen. Om dat te versterken is ook ruimte gemaakt om op beide niveaus een directeur minstens gedeeltelijk vrij te stellen voor het coördineren van het pedagogisch beleid.

Ook met schaalvergroting hebben we heel wat ervaring. We ontstonden in 1996 uit een fusie van twee vzw’s met allebei basis- en secundair onderwijs en een internaat. Stapsgewijs traden enkele scholen vanuit de regio toe, aangetrokken door de ruimte die ontstaat voor kerntaken als de algemene diensten enkele ondersteunende opdrachten op zich nemen. De laatste jaren kwam dat door de BOS-beweging in een stroomversnelling terecht. Sinds 2007 groeiden we van 15 naar straks 25 scholen. Alle scholen bevinden zich op een afstand van maximaal 15 km van de hoofdzetel in Torhout en zijn dus binnen het kwartier bereikbaar.

Op de centrumcampus in Torhout hebben we bovendien het voordeel dat, door de aaneengeschakelde ligging van de scholen, we gemakkelijk infrastructuur kunnen delen: een nieuw labocomplex voor onze wetenschapsvakken voor alle leerlingen vanaf het derde jaar uit vier scholen, een nieuwe Sportbox voor alle lichamelijke opvoeding en sportvakken, een nieuw schoolrestaurant voor alle scholen (ook kleuter en lager) en het internaat. Ook hier konden we optimaliseren dankzij de schaalgrootte.

Hoewel we nauw samenwerken, behoudt elke school zijn eigenheid op basis van het leerlingenprofiel, de plaatselijke context …  We hanteren het principe van subsidiariteit: wat het best dicht bij de leerlingen gebeurt, blijft daar. De andere zaken worden door de algemene diensten opgenomen.

Dankzij samenwerking kunnen we heel wat bereiken, 1 + 1 is echt wel meer dan 2 in dit geval en het doet me echt deugd om dat telkens opnieuw te kunnen zien. Aftoetsen van nieuwe lessentabellen in de eerste graad secundair met de basisscholen en met de scholen van de tweede en derde graad, straks een uitleg over Zill door de mensen van het basisonderwijs in de personeelsvergaderingen van de eerste graad secundair, een opleidingsprogramma voor ons dienstpersoneel, voor de mensen van middagtoezicht en buitenschoolse opvang … We slaan graag bruggen tussen diverse leerlingengroepen en personeelsleden en willen daarin een lerende gemeenschap zijn of … levenslang leren in de praktijk.

Bovendien gaan we heel vaak de uitdaging aan om (onderwijs-)vernieuwingen snel in onze praktijk te incorporeren: nieuwe studiegebieden zoals maatschappelijke veiligheid of nichestudiegebieden krijgen bij ons zeker een plaats, net als co-teaching, duaal leren en STEM-initiatieven. Het doet deugd om er heel wat mensen voor gemotiveerd te zien die dan meteen ook het beste van zichzelf geven.

Zelf vind ik het alvast erg fijn dat ‘ambitieus’ in de titel staat (het leek even een ‘vies woord’ te worden): we mogen de lat op vele vlakken best hoog leggen. We zijn dat aan de ons toevertrouwde leerlingen verschuldigd! Dat we daarbij genereus zijn en iederéén bij onze ambities willen betrekken, lijkt me vanzelfsprekend.