7 juli 2022 – Vrije meningsuiting en schorsing van personeelsleden

Het gebeurt niet alle dagen dat een vraag om uitleg in de Onderwijscommissie enige weerklank krijgt nadien in een krant (voor abonnees). Wel zo met deze vraag van Kristof Slagmulder, wiens partijgenoot Sam Van Rooy ook eerder al minister Bart Somers ondervraagd had over hetzelfde thema in de Commissie voor Binnenlands Bestuur, Gelijke Kansen en Inburgering. Voordien was ook al over de zaak bericht, inclusief een opiniebijdrage (voor abonnees) op de dag zelf van deze commissievergadering, waarvan overigens expliciet gebruikgemaakt werd in het debat, en een interessante (filosofische) column (voor abonnees). Én er was een petitie gelanceerd, die helemaal spoorde met de teneur van vragensteller Slagmulder, die zelfs opriep om de petitie ook, zoals hij al gedaan had, te ondertekenen. Teneur trouwens die heel wat bijval kreeg in de vergadering. Tenminste, van de minister en de interveniënten. Van wie niet tussenkwam of niet aanwezig was konden we het natuurlijk niet weten… Interveniënt Johan Danen deed wel enige moeite om wat genuanceerder naar de zaak te kijken door ook het ruimere probleem van de ondervertegenwoordiging van bepaalde groepen bij de zaak te betrekken. Aan wie nog wat verder wil nadenken over de complexiteit van zo’n petitieverhaal kan ik de lectuur van nog een andere opiniebijdrage in “mijn” krant (voor abonnees) aanbevelen, die op de dag ná de commissievergadering verscheen. Voor de vragen zelf was het naast enkele grote principes uiteraard van belang wat de bevoegdheid van de minister in dezen precies wél en niet was. Uiteindelijk is een parlementaire vraag een controle-instrument voor het beleid van de regering, en niet voor het beleid van een universiteit, zij het dat dát beleid natuurlijk wel de wettigheidstoets moet doorstaan (door de regeringscommissaris in kwestie). In ieder geval was minister Weyts niet te beroerd om het, naast zijn bevoegdheid, ook te hebben over zijn persoonlijke mening, die, kort gezegd, erg kritisch was voor de gang van zaken hierrond in de Universiteit Antwerpen. Tot slot wijs ik nog graag op het wederwoord van de Antwerpse rector professor Herman Van Goethem in het bovenvermelde artikel in De Standaard op de dag na de commissievergadering: hij erkende daarin (zoals de minister ook zelf aanhaalde in zijn antwoord op de vele vragen) dat er inzake het maken van de bewuste videobeelden inderdaad iets misgelopen was (blijkbaar een incident dat te maken had met een “interne miscommunicatie”; er was blijkbaar intussen al ingegrepen in het beleid ter zake), maar… de rector stelde óók dat die kritische (externe) reacties op de zaak vaak gebaseerd waren op een zeer gedeeltelijke kennis van het dossier en van de genomen maatregelen (schorsing van twee personeelsleden). Hij beschikte dus zelf over meer interne kennis over de zaak. Over dat laatste kan ik uiteraard zelf niet oordelen, maar ik vind dat wel een pertinent punt. Wie weet, zou die interne kennis nog weleens een bijkomend licht op de zaak kunnen werpen. Maar misschien ook niet. Voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast…

Ach ja, ik zou het nog bijna vergeten: minister Weyts zou de wettigheid van de preventieve schorsing als bewarende ordemaatregel laten controleren door de regeringscommissaris (hij sprak zich wel niet uit over de vraag/suggestie van interveniënten Jan Laeremans en Koen Daniëls om de regeringscommissaris ook in te schakelen i.v.m. het gerucht c.q. het feit dat de Universiteit Antwerpen via een e-mail zou ‘optreden’ tegen ondertekenaars van de bewuste petitie). Evenmin ging minister Weyts in op de suggesties van vragensteller Slagmulder om de Vlaamse decreetgever werk te laten maken van een Vlaams charter over de vrije meningsuiting en de houding van academici en personeelsleden in het hoger onderwijs en om periodiek onderzoek te voeren naar pluralisme in de hogeronderwijsinstellingen.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen

Verwante artikels

OVER DEZE BLOG

Deze blog is niet bedoeld als formeel standpunt van Katholiek Onderwijs Vlaanderen, evenmin als een puur verslag, maar wel als een niet-neutraal, persoonlijk commentaar op vooral ook politieke aspecten van de parlementaire onderwijsactiviteiten, zowel in de Commissie Onderwijs en de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement als uitzonderlijk ook in een andere vakcommissie die occasioneel relevant kan zijn voor het beleidsdomein Onderwijs.

×
Kijkt als...
Niveau
Regio