Eerlijk? Ik was eigenlijk al blij dat er geen rechtstreekse vragen kwamen over de Vlaams-Nederlandse Onderwijstop in Antwerpen van twee dagen eerder. Een leuke dag wel op een dito locatie vlakbij het mooiste treinstation van Vlaanderen, en bij uitbreiding van de Lage Landen, om toch even dat semantische veld van het bewuste evenement te gebruiken. Maar dat de nieuwkomer in de PVDA-fractie, Onno Vandewalle, het nodig vond om het recente onderwijsactuadebat en aanverwante nog eens dunnetjes over te doen… daar zag ik nu ook weer niet zoveel in, maar goed. Inderdaad, de voorbije dagen waren er heel veel tijd en woorden gespendeerd, ook aan het concrete deelthema van het brede en complexe onderwijskwaliteitsverhaal, dat nu voorwerp van de mans actuele vraag was. Tot en met zelfs bij minister-president Jan Jambon toe. En de avond vóór deze plenaire vergadering was het nog de beurt aan Vooruit-voorzitter Conner Rousseau en onderwijsminister Ben Weyts zelf om de zaak nogmaals te bespreken aan de tafel van Terzake. Zoals ik al in eerdere stukjes liet merken, er was in heel die kwestie (inzake Groeipakket, schooltoeslag en ouderverantwoordelijkheid) één constante, met name: de voorstellen waren altijd onduidelijk, nooit uitgewerkt noch doorgedacht, laat staan dat ze uitgeschreven waren op goed ouderwets papier. Daarbij ontstond dan wel ineens de perceptie dat N-VA en Vooruit niet zo bijster veel van elkaar verschilden in dit verband, met alle alsmaar meer aanzwellende, ruimere politieke speculaties van allerlei journalisten met het oog op de coalitievorming in 2024 van dien…
En het debat hier in deze plenaire vergadering dan? Wel, vragensteller Vandewalle haalde één element uit dat Terzake-gesprek: minister Weyts had daar laten vallen dat scholen het moesten kunnen signaleren (aan de overheid) dat sommige ouders hun verantwoordelijkheid niet opnamen, wat contactmogelijkheden met Nederlands voor hun kinderen buiten schooltijd c.q. kennis van het Nederlands betrof. ”Meende u dat echt, minister?”, vroeg vragensteller Vandewalle, nadat hij eerst zelf drie argumenten tegen zo’n “kliklijn” (nwvr: zijn woorden, niet de mijne) gegeven had. De derde was “ongrondwettig”, dus de vragensteller zelf meende het alvast wél.
Minister Weyts herhaalde, helemaal in de lijn der verwachtingen, enkele passages uit zijn gesprek de avond voordien met Conner Rousseau. De vragensteller was daar uiteraard niet tevreden mee, stapte over naar … je raadt het nooit, beste lezer: het lerarentekort en vervolgens “Wat gaat u daaraan doen?”.
Van de diverse fracties traden vervolgens de vertrouwde interveniënten aan mét enkele vertrouwde insteken. Voor Open Vld waren het nu weleens niet Gwendolyn Rutten of Jean-Jacques De Gucht, maar nam Els Ampe het woord, die wel met een heel bekende Open Vld-dada (nwvr: ook periodiek te vernemen bij sommige anderen) die te maken heeft met levensbeschouwelijke vakken afkwam. Need I say more?
Minister Weyts somde ook nog even een reeks van zijn al genomen (zelfs ook door anderen al vóór hem…) en dus intussen erg bekende maatregelen op, waarna vragensteller Vandewalle, na ook nog snel interveniënt Hannelore Goeman te jennen, heel proactief naar de Wereldgedichtendag (van de dag nadien) verwees en een prachtig toepasselijk gedicht van de betreurde Stijn De Paepe debiteerde. Poëzie is inderdaad schoon, maar de talige realiteit toch prozaïscher en een tikkeltje lastiger…
Lees de bespreking van de “Actuele vraag over de invoering van een meldingsplicht voor scholen over de kennis van het Nederlands van ouders van Onno Vandewalle” aan minister Ben Weyts.
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
