En dan was er Nadia Naji… at last met haar Israëlische hogeronderwijsvraag: derde keer, goede keer. Inderdaad, bij mijn weten was haar vraag om uitleg al twee keer geagendeerd en niet altijd in erg duidelijke omstandigheden uitgesteld. Dus: het leek me niet zomaar alleen de “drukke aard” van de Onderwijscommissie die hier speelde, maar goed. Haar thema? Eentje met aardig wat precedenten. En eerlijk? De bespreking leek mij niet echt veel nieuws op te leveren.

Een kernpunt bleef een (gedeeltelijke) opschorting van het EU-Associatieverdrag met Israël, maar de stopzetting van een samenwerkingsproject was niet altijd zo simpel en een geval-per-gevalbenadering van de samenwerking met de academische partners uit Israël bleef het meest aangewezen. Voor de persoonlijke tussenkomst van interveniënt Roosmarijn Beckers, wier dochters een zeer zeldzame aandoening hebben, waar ook aan de universiteit van Tel Aviv onderzoek naar gedaan wordt, kon men alleen veel begrip opbrengen. Haar partijgenoot, commissievoorzitter Bart Claes, vroeg aan sommige vragenstellers welke voorwaarden zij zagen voor een heropstart van universitaire samenwerking na een (hypothetische) stopzetting van alle samenwerking. Door de recente illegale annexatie van de Westelijke Jordaanoever door Israël moest dit samenwerkingsthema zeker verder opgevolgd worden, zo besloot vragensteller Naji.

Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over de samenwerking met Israëlische onderwijsinstellingen van Nadia Naji” aan minister Zuhal Demir.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen