Corona kon natuurlijk ook niet ontbreken in deze commissie na de onderbreking van het parlementaire zomerreces. De klok wees intussen 10.55 u. Nu waren er zelfs drie vragenstellers (nwvr: Jan Laeremans had ook hierover 2 A4’s volgeschreven, die hij wijselijk wat inkortte bij zijn orale optreden; Koen Daniëls voorzag dan weer zijn eerder beperkte, ingediende schriftelijke versie van zijn vraag mondeling van heel wat bijkomende woorden). Conform mijn eerdere eigen afspraak met mezelf ga ik dat hier relatief kort houden, in tegenstelling met de drie kwartier die de commissie hiervoor veil had.
Vooraf vermeld ik hier graag dat ik zelf blij was met de uitreiking de dag voordien van de zgn. Aureus Vives prijs aan, naast professor intussen ook BV, Steven Van Gucht in de West-Vlaamse Katholieke Hogeschool Vives. Vooral ook zijn niet-voorbereide speech bracht terecht de handen van de aanwezigen op de erg gesmaakte academische openingszitting intens op elkaar en deed diezelfde aanwezigen rechtveren voor die dus staande ovatie. Eerlijk gezegd, vooraf door een veel te snelle en dus te diagonale lectuur van de uitnodigingskaart in kwestie was ik die ochtend naar Kortrijk getrokken met die andere Van Gucht in mijn hoofd… Ruben! De werking van het menselijk brein: het blijft een wonder. De jaren beginnen wellicht te wegen, ook voor mij… maar ik dwaal af, beste lezer, oprecht excuus.
Corona dus. Nu we intussen wereldkampioen in het vaccineren waren geworden, draaide het bij de vragen rond de eventueel verplichte vaccinatie van leraren, de vaccinatiegraad bij leerlingen, met een eventueel verschillende behandeling van gevaccineerde en niet-gevaccineerde leerlingen, en de eventuele versoepeling van de quarantaineregels in het onderwijs.
Minister Weyts zag in de huidige fase (met al heel vele gevaccineerden in Vlaanderen) het nut van een verplichte vaccinatie van leraren niet in. Over de deelname van scholieren aan de vaccinatiecampagne was hij positief. Hij overliep de afspraken van eind augustus met betrekking tot de vaccinatie van scholieren met de collega’s van het agentschap Zorg en Gezondheid (AZG) over de rol van de scholen en de CLB’s in de vaccinatiecampagne. Informatie over de al of niet vaccinatie van een personeelslid of leerling is medische informatie, en dus geheim. De huidige test- en quarantaineregels waren complex en heel streng. Gelet op de intussen hoge vaccinatiegraad bij ouders en grootouders, konden die regels gerust bijgestuurd worden. De capaciteit in de ziekenhuizen moest wel nog in het oog worden gehouden. Over de test- en quarantaineregels had de minister de dag voordien nog overleg met diverse betrokken actoren. De doelstelling was nu een ingrijpende afname van het aantal kinderen dat in quarantaine moest worden geplaatst.
In de verdere replieken en interventies waren er vele woorden van lof voor het onderwijs. Ik haal uit dat (te) lange verhaal nog drie zaken. Eén. Vragensteller Laeremans meende een vergissing gelezen te hebben op onze eigen website i.v.m. een onderscheid tussen gevaccineerde en niet-gevaccineerde personeelsleden. Minister Weyts antwoordde daarop juist, maar vaag. Men leze de passage op het coronadeel van de website van het Ministerie van Onderwijs (sub: Personeelszaken, “Kan een personeelslid nog gebruikmaken van de code DO46 (heirkracht)?”). Blijkbaar stond die passage aanvankelijk onder de vraag “Wat te doen met een personeelslid dat arbeidsongeschikt is?”, nu dus onder de vraag “Kan een personeelslid nog gebruikmaken van de code DO46 (heirkracht)?”. Bij de vraag “Wat als een personeelslid besmet is?” (en dus arbeidsongeschikt!) wordt dan weer géén onderscheid gemaakt tussen gevaccineerden en niet-gevaccineerden, maar bij de vraag over code DO46 duidelijk wél. Navraag van mijn collega’s daarover bij de overheid (waarom dat onderscheid wel in het ene geval en niet in het andere) bracht geen duidelijkheid… Maar Katholiek Onderwijs Vlaanderen had zich dus toen niet vergist.
Twee. De vaccinatiekwestie van de leerlingen die pas tijdens de eerste vier maanden van het nieuwe schooljaar 12 jaar worden, en dus vooraf per definitie niet gevaccineerd waren. Die grens van 12 jaar was een medische beslissing waaraan de onderwijsminister niets kon doen. Vragensteller Daniëls wilde wel dat er nagedacht werd (ook met minister Wouter Beke) over een vaccinatiestrategie voor die groep leerlingen, zodra ze dit najaar 12 jaar zouden zijn, tegen de achtergrond van de nakende sluiting van de vaccinatiecentra. Terecht, dacht ik.
Drie. De ventilatiebekommernis (cf. trouwens nog een latere vraag om uitleg deze vergadering) van interveniënt Hannelore Goeman, die ik overigens die ochtend daarover al uitvoerig op radio Eén gehoord had, sla ik hier over, maar verwijs nog graag naar het heel recente, thematische rapport van Sciensano over de SARS-CoV-2-infecties bij kinderen en jongeren van 0 tot en met 17 jaar in België, over het schooljaar ’20-’21. Net daarin vond de minister de bevestiging voor zijn pleidooi om de strenge regels bij te sturen, en zulks ondanks de ook recente (maar minder recente) afspraken over de huidige strenge regels.
Lees de bespreking van de “Vraag om uitleg over het verhogen van de coronavaccinatiegraad bij leerlingen en een eventuele verplichte vaccinatie van leerkrachten van Karolien Grosemans, over de aanbevelingen voor het onderwijs uit het gelekte rapport van de Groep van Experts voor Managementstrategie van COVID-19 (GEMS) van Jan Laeremans en over de start van het schooljaar van Koen Daniëls” aan minister Ben Weyts.
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
