Aanvankelijk dacht ik bij mezelf: “Dit is toch geen zaak ter controle van het beleid van de onderwijsminister, waarvoor parlementaire vragen bedoeld zijn”. Maar toegegeven, vragensteller Jan Laeremans bleek de casus aan te grijpen om in te gaan op de bredere onderwijsproblematiek in de Vlaamse Rand. En dát was natuurlijk wel een zaak van het onderwijsbeleid, oké. Volgens Laeremans was de minister in deze crisiskwestie zelf te veel buiten beeld gebleven.

Maar de minister had zijn antwoord klaar en dat was algemeen tweeledig (en verstandig, vond ik):

• met eerst de gekende redenering over de kerntaak van onderwijs, die inderdaad in alle veiligheid moet kunnen worden uitgevoerd (cf. een schoolbestuur dat, indien nodig, politieondersteuning moet inroepen), maar ook met verwijzing in deze casus naar de inzet van het CLB, Rode Kruis en Slachtofferhulp;
• maar vervolgens ook met geplande maatregelen ter versterking van CLB’s (aanwending van extra middelen voor mentaal welzijn en vroegtijdig schoolverlaten) en met een specifiek plan van de vzw De Rand (voor secundair onderwijs), waarover de minister weldra een nieuwe bijeenkomst zou hebben, want inderdaad, er speelde in de Vlaamse Rand toch een bijzondere problematiek met heel wat scholieren die instroomden vanuit Brussel.

Maar vragensteller Laeremans vond dat allemaal niet genoeg en pleitte voor een verplichte taaltest voor leerlingen-zijinstromers in de Vlaamse Rand. Hij concludeerde dat de multiculturele verrijking in onze samenleving dag na dag gewelddadiger werd.

Lees de bespreking van de “Actuele vraag over de impact van het dodelijke jongerengeweld in Zaventem op het onderwijs in de secundaire school ZAVO van Jan Laeremans” aan minister Ben Weyts.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen