Zelfevaluatie is een onderdeel van de kwaliteitszorgcyclus. Er bestaan verschillende instrumenten waarmee de school de eigen kwaliteitsontwikkeling kan onderzoeken en bewaken.  De keuze voor een van deze instrumenten hangt af van wat de school precies te weten wil komen. Een voorbeeld van een zelfevaluatie-instrument  is TRIS, een instrument op basis van EFQM.

• TRIS wordt door de begeleidingsdienst trajectmatig in scholen aangeboden. Het traject bevat een intake, de afname van het instrument en ondersteuning bij de prioritering en uitwerking van de gekozen actiepunten.
• TRIS wordt enkel in functie van kwaliteitsontwikkeling ingezet. Deelnemers leggen na afloop geen verantwoording over de resultaten af.  
• Deelnemers worden op voorhand op de hoogte gebracht van de bedoeling en de  werkwijze van de zelfevaluatie.
• Deelnemers zijn bereid om open over de werking te reflecteren.
• De beginsituatie is positief. Vanuit de waarderende benadering ontdekken de  deelnemers via voorbeelden van goede praktijk ook de minder sterke kanten van de werking.

Met voorbeelden geeft de school vanuit verschillende invalshoeken (acties en beleidsplannen, termijnbeleid, onderwijsproces, visie, innovatie en creativiteit, duurzaam beheer, duurzame resultaten, vergelijking van resultaatsgegevens) aan welke kwaliteit aanwezig is voor een gekozen focus (de organisatie als geheel, de werking van een deelgroep, een thema zoals bijvoorbeeld het zorgbeleid,…). Om dit te kunnen doen, beschikt ze over een kijkwijzer die de structuur heeft van een matrix met horizontaal 5 fasen van kwaliteitsontwikkeling en verticaal de 8 invalshoeken, telkens ingevuld met indicatoren. Bij elke invalshoek formuleren de deelnemers  actiepunten, verbeterpunten en aandachtspunten waaruit in een later stadium zal geprioriteerd worden.  
Een gespreksleider leidt het onderzoek. Een verslaggever noteert de voorbeelden en de actiepunten die de deelnemers aan het onderzoek aangeven.  Het geheel wordt door de begeleider verwerkt tot een syntheserapport.