En wanneer stopt het nu eens, al die verandering?
Moeten we ons dan bezig houden met verandering?
Verandering geeft kansen
Kansen zorgt voor verandering
Geluk groeit als je het deelt
Christelijk geïnspireerd onderwijs heeft een roeping die erin bestaat kinderen en jongeren te vormen tot hoopvolle mensen die de wereld willen verbeteren. De toekomst is daarbij geen voorspelbaar traject waaraan jongeren zich moeten conformeren. De toekomst is een open verhaal waarin het onmogelijke mogelijk wordt. Daar is de hoop te ontwaren.
Acht Bijbelse intuïties zetten je op het spoor van de hoop: gastvrijheid – duurzaamheid – rechtvaardigheid – uniciteit in verbondenheid – kwetsbaarheid en belofte – verbeelding – generositeit – de eigen inspiratie van de school.
Die Bijbelse intuïties zinderen mee in ZILL. Ze zetten leraren aan om genereuze zaaiers van hoop te zijn, eerder dan ambtenaren en uitvoerders.
Paradoxaal leiderschap: effectief omgaan met spanningsvelden en dilemma’s, Ivo Brughmans
Sturing geven of ruimte bieden voor initiatieven, behouden of vernieuwen, het collectieve kwaliteitsniveau waarborgen of aandacht voor de specifieke noden van de individuele leerling, inleven of grenzen stellen, structuur of creativiteit ... Als onderwijsdirectie heb je dagelijks te maken met de spanningsvelden tussen tegengestelde benaderingen en tussen doelen die met elkaar schuren.
Je voelt daarbij vaak de noodzaak om een ‘eenduidige keuze’ te maken want dat geeft duidelijkheid en houvast. Maar is dat wel nodig… en leidt dit wel tot effectieve en duurzame oplossingen? Paradoxaal leiderschap gaat juist over het benutten van de kracht van tegenpolen. Keuzes maken die recht doen aan beide kanten van de medaille. Van ‘of-of’ naar ‘en-en’. Dit klinkt logisch en herkenbaar, maar hoe pak je dat aan?
Liesbeth Piot: En wanneer stopt het nu eens, al die verandering?
Het gevoel leeft dat de ene na de andere verandering zich opdringt vanuit onze VUCAomgeving. Het moet sneller, beter, aangepast en geïndividualiseerd. Zijn we dan alle grond voor stabiliteit kwijt? Is het mogelijk stabiliteit en aanpassingsvermogen te verenigen? En dit op een manier die rust en een stevige basis biedt voor zij die elke dag ons onderwijs vormgeven? Leidinggevenden spelen een cruciale rol bij het bewerkstelligen hiervan. Hoe kan het gerealiseerd worden?
Herman Konings
Een verhaal over maatschappelijke trends en generaties, met het vizier gericht op het onderwijs!
Einde congres
