2 maart 2023 – Grenzen van academische vrijheid en wetenschappelijke deontologie

Deze vraag om uitleg van Kristof Slagmulder was uitgesteld in de commissievergadering van 16 februari 2023. Ze vond haar rechtstreekse aanleiding in de zaak van de Gentse professor Mattias Desmet. Maar ook al eerder had vragensteller Slagmulder interesse betoond voor het thema van de academische vrijheid en wat hij noemde de zgn. woke- en cancel culture-impact op het reilen en zeilen aan Vlaamse universiteiten en hogescholen (cf. ook een zaak aan de Universiteit Antwerpen in juli 2022).

Vragensteller Slagmulder kortte zijn schriftelijk ingediende, omstandige vraag tijdens de vergadering mondeling wel enigszins in, maar greep deze nieuwe casus aan om opnieuw bij minister Weyts te polsen naar ‘algemene basiskrijtlijnen’ ter zake voor hogeronderwijsinstellingen, krijtlijnen dus vanwege de overheid, zonder het uiteraard een ‘decreet’ te noemen. In zijn laatste vraag zwakte de vragensteller zijn wens naar een overheidsingrijpen zelfs nog wat verder af door te spreken van (slechts) een faciliterende en/of stroomlijnende rol van de minister in dit debat en/of de opmaak van zulke krijtlijnen (door de instellingen zelf, meende ik daaruit te verstaan).

De minister maakte netjes het onderscheid tussen de individuele casus van professor Desmet en het debat over de academische vrijheid, die ook hij heel erg belangrijk vond maar die hij ook omschreef als “niet simpel”. Hoe dan ook, waren volgens de minister de hogeronderwijsinstellingen en de hogeronderwijsgemeenschap zelf in de eerste plaats bewakers van die academische vrijheid. De individuele casussen voedden ook het debat daarover en dat vond de minister een goede zaak. Hij overliep de diverse instrumenten en actoren inzake de interne en externe kwaliteitszorg. De minister toonde zich ten slotte bezorgd over de steeds meer groeiende druk van de woke-cultuur.

Vragensteller Slagmulder uitte zijn achterdocht over wat hij schijnmanoeuvres noemde in de Gentse casus en herhaalde zijn vraag over concrete initiatieven van de minister. Die antwoordde zijn mening duidelijk gegeven te hebben en vond dat “we niet al te veel in alle individuele casuïstiek moeten gaan tussenkomen.” Dát was ook duidelijk.

Er waren geen andere interveniënten. Dus maakte vragensteller Slagmulder maar van de gelegenheid gebruik om zijn slotwoord een ietsje langer te laten duren, maar daarin was al menig onderwijscommissaris hem in andere vergaderingen voorgegaan.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen

Verwante artikels

OVER DEZE BLOG

Deze blog is niet bedoeld als formeel standpunt van Katholiek Onderwijs Vlaanderen, evenmin als een puur verslag, maar wel als een niet-neutraal, persoonlijk commentaar op vooral ook politieke aspecten van de parlementaire onderwijsactiviteiten, zowel in de Commissie Onderwijs en de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement als uitzonderlijk ook in een andere vakcommissie die occasioneel relevant kan zijn voor het beleidsdomein Onderwijs.

×
Kijkt als...
Niveau
Regio