14 juli 2022 – Hoorzitting over het voorstel van resolutie over een doortastende aanpak van het lerarentekort: een bondig commentaar

Op 14 juli 2022, de ochtend dus van deze hoorzitting, was ik al enkele dagen met vakantie. 16 augustus 2022 was mijn eerste werkdag terug in Brussel. Over deze hoorzitting, waarvan ik me dus met de video-opname moest behelpen, heb ik wat zitten peinzen. Dat ging ongeveer zo, met als doel een zinvol stukje schrijven als eerste opdracht van dit nieuwe werkjaar en als toevoeging aan een intussen (kwantitatief althans) behoorlijke lijst stukjes sinds ongeveer najaar 2015.

Vóór ik de video-opname bekeek, speelde in mijn hoofd de vraag naar de precieze plaats van deze hoorzitting in het allang aanslepende (politieke) verhaal van het lerarentekort. Hoe zat dat ook alweer? Ik erken: het kostte enige moeite, wellicht ook een mij parten spelende geval van “summer loss”, maar de prima website van het Vlaams Parlement bracht, zoals zo vaak, raad. Ook zonder die website echter herinnerde ik me al wel dat deze hoorzitting rechtstreeks te verbinden was met de opiniebijdrage van Lieven Boeve en Koen Pelleriaux in De Standaard (voor abonnees) d.d. 7 juni 2022. Formeel was deze hoorzitting inderdaad, zo vond ik na wél enig zoekwerk terug, het gevolg van het voorstel van resolutie van de Groenfractie (d.d. 8 juni 2022) en van de ontwikkelingen daarrond: in de plenaire vergadering van 8 juni en in de vergadering van de Onderwijscommissie (video-opname vanaf [14:12]) op 9 juni 2022. Dank je, website van het Vlaams Parlement!

“De rest van het verhaal” schoot mij ook meteen feilloos te binnen: de zeven hoorzittingen (weet je nog, beste lezer?) die de Onderwijscommissie in de periode vanaf februari 2020 tot januari 2021 al aan dit inderdaad cruciale thema besteed had. Op 29 oktober 2020 hadden de onderwijskoepels en het Gemeenschapsonderwijs al in dat verband met de onderwijscommissarissen gesproken. Evenzo voor de onderwijsvakbonden op 14 januari 2021. Vergeet daarbij ook niet de talrijke ándere parlementaire activiteiten (vragen om uitleg, actuele vragen, actualiteitsdebatten, en intussen ook de behandeling van decretale teksten, maar ook nog andere hoorzittingen en gedachtewisselingen) over hetzelfde thema, rechtstreeks of onrechtstreeks: waarlijk te veel om op te noemen.

Nadat ik de integrale video-opname bekeken had (zegge en schrijve, ongeveer vijf uur en een kwart…), kon ik, net gelet op die vele voorgaande activiteiten, met een gerust hart aldus concluderen met het oog op het schrijven van dit korte stukje:

  • het korte artikel over de hoorzitting in De Morgen van 15 juli 2022, toen ik nog altijd die deugddoende vakantieberglucht actief aan het inademen was, kon eigenlijk volstaan voor de lezer met weinig tijd, wat enkele inhoudelijke kernaccenten van de hoorzitting betrof;
  • en de lezer die deze blog wat actiever volgt, zou veel van de voorstellen van de twee groepen sprekers snel herkennen bij het bekijken van de video-opname;
  • soms waren hun voorstellen wel nog wat gedetailleerder uitgewerkt dan bij die vorige gelegenheden; intussen waren er ook enkele decretale regelingen goedgekeurd waarop nu was doorgewerkt, maar grosso modo waren de voorstellen erg herkenbaar, incl. de gelijkenissen tussen onderwijsverstrekkers en vakbonden én de verschillen ertussen;
  • het geheel bood zeker wel een goed en mooi herhalend overzicht van doorgaans gekende korte-, middellange- en langetermijnvoorstellen (de lezer weet dat we hier inderdaad over een erg complex thema spreken), maar het zou een illusie geweest zijn om te denken dat een voorstel van resolutie van een fractie uit de oppositie (waarop overigens alleen spreker Marianne Coopman expliciet inging) na ál die voorgaande parlementaire activiteiten nu ineens heel andere en nieuwe zaken zou laten zien;
  • dat laatste gold trouwens ook, evenmin onverwacht, voor de aandachtspunten en vragen van de diverse onderwijscommissarissen;
  • dé enige, belangrijke vraag echter die voor mij rest, is naar het verdere vervolg nu: met de eerdere zeven hoorzittingen was eigenlijk niets gedaan; intussen waren er wel een aantal (beperkte) decretale maatregelen goedgekeurd, maar zou er nu met deze hoorzitting meer (lees: in een ruimer verband) gedaan worden dan met alles wat voorafging? Het thema was alleszins al op mijn eerste nieuwe werkdag weer helemaal present.

Ik verwijs dus heel graag naar de video van de bespreking op de website van het Vlaams Parlement als opwarming voor een nieuw werkjaar.

De sprekers waren: Lieven Boeve (directeur-generaal Katholiek Onderwijs Vlaanderen), Koen Pelleriaux (afgevaardigd bestuurder GO!), Walentina Cools (algemeen directeur OVSG), Griet Mathieu (directeur Provinciaal Onderwijs Vlaanderen), Marianne Coopman (algemeen secretaris COV), Nancy Libert (algemeen secretaris ACOD Onderwijs), Marnix Heyndrickx (voorzitter VSOA Onderwijs) en Koen Van Kerkhoven (secretaris-generaal COC). De powerpointpresentaties en nota in kwestie waren gezamenlijke initiatieven van de onderwijsverstrekkers resp. de onderwijsvakbonden en werden ook als zodanig gepresenteerd door verschillende sprekers.

Reageren op dit commentaar kan bij Wilfried Van Rompaey wifried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen.

Verwante artikels

OVER DEZE BLOG

Deze blog is niet bedoeld als formeel standpunt van Katholiek Onderwijs Vlaanderen, evenmin als een puur verslag, maar wel als een niet-neutraal, persoonlijk commentaar op vooral ook politieke aspecten van de parlementaire onderwijsactiviteiten, zowel in de Commissie Onderwijs en de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement als uitzonderlijk ook in een andere vakcommissie die occasioneel relevant kan zijn voor het beleidsdomein Onderwijs.

×
Kijkt als...
Niveau
Regio