In deze lessenreeks leer je je leerlingen aantrekkelijk te schrijven op een stapsgewijze en gedifferentieerde manier volgens het principe van mastery learning (beheersingsleren). Ze schrijven een korte, humoristische tekst over een ‘heroïsche mislukkeling’, iemand die de geschiedenisboeken niet zal ingaan door een verwezenlijking, maar door zijn of haar totale falen.
In de bijlagen hieronder vind je de lesfiche en een visueel overzicht van de lessenreeks. Om aan de slag te gaan met deze lessenreeks heb je ook enkele fragmenten nodig uit The Book of Heroic Failures van Stephen Pile (Futura, 1980). Hieronder staan enkele vertaalde passages als inspiratie.
De helderziende Romark kondigde in 1977 aan dat hij zijn paranormale krachten in het openbaar ging vertonen. "Ik ga geblinddoekt met een auto door Londen rijden", zei hij. Op 12 oktober plaatste hij twee munten, een deegrol en een dikke band over zijn ogen. Kort daarna stapte hij in een gele Renault en vertrok hij. Na 20 meter reed hij vol zelfvertrouwen tegen een geparkeerde politiewagen. Een grote groep toeschouwers kwam kijken naar onze vreemde man, die later zei: "Dat busje stond geparkeerd op een plek waarvan de logica me vertelde dat dat onmogelijk was."
In april 1970 kreeg Miriam Hargrave voor de negenendertigste keer een onvoldoende voor haar rijexamen. In de acht jaar daarvoor had ze 212 rijlessen gekregen. Ze vestigde het nieuwe record terwijl ze triomfantelijk door een rood stoplicht reed. Teleurstellend genoeg slaagde ze bij de veertigste poging (3 augustus 1970), maar acht jaar later liet ze iets van haar oude magie zien toen ze naar verluidt zei dat ze nog steeds niet graag bochten naar rechts nam.
Luitenant Hiroo Onoda van het Japanse leger vocht de Tweede Wereldoorlog tot 15 uur op 10 maart 1974, ondanks de voortdurende afwezigheid van gewapende tegenstand. Hij kwam uit de jungle op zijn afgelegen eiland in de Filippijnen en vuurde af en toe een kogel af in naam van keizer Hirohito. In 1945 werden er ‘kom naar huis’-brieven vanuit de lucht gedropt, maar hij negeerde ze en dacht dat het gewoon een truc van de Amerikanen was om hem tot overgave te dwingen. Nadat hij in 1974 was gevonden, duurde het zes maanden om hem er eindelijk van te overtuigen dat de oorlog echt voorbij was.
Maar zelfs na deze overgave ging de Tweede Wereldoorlog door op het eiland Morotai, waar soldaat Teruo Nakamura standvastig weerstand bleef bieden aan de geallieerden. Dit Indonesische eiland werd uiteindelijk negen maanden later bevrijd, in december 1974.
Thomas Nuttall (1786 - 1859) was een baanbrekend botanicus wiens belangrijkste studiegebied de flora van afgelegen delen van Noordwest-Amerika was. Als ontdekkingsreiziger werd zijn werk echter gekenmerkt door het feit dat hij bijna permanent verloren liep. Tijdens zijn expeditie van 1812 moesten zijn collega's 's avonds vaak bakens ontsteken om hem te helpen de weg terug naar het kamp te vinden. Op een nacht kwam hij helemaal niet meer terug en werd er een zoekteam op uitgestuurd. Toen dit team hem in de duisternis naderde, nam Nuttall aan dat het indianen waren en probeerde hij te ontsnappen. De geërgerde redders achtervolgden hem drie dagen lang totdat hij per ongeluk terug het kamp in dwaalde. Wat later verdwaalde Nuttall opnieuw en ging uitgeput liggen. Hij zag er zo zielig uit dat een passerende indiaan hem, in plaats van hem te scalperen, oppakte, vier kilometer verder naar de rivier droeg en hem in een kano naar huis bracht.
Een eersteklas voorbeeld van onjuiste datering in een museum werd in oktober 1971 ontdekt in Durham in Engeland. Een object werd tentoongesteld als een Romeinse 'sestertiusmunt', gemaakt tussen 135 en 138 na Christus. De 9-jarige Fiona Gorden wees er echter op dat het in feite een plastic munt was die gratis werd weggegeven door een frisdrankbedrijf. De datering van het museum zat er volgens haar bijna 2000 jaar naast.
Toen haar gevraagd werd bewijs te leveren, zei ze: “Ik wist het omdat het logo van de firma op de achterkant stond.”
Een woordvoerder van het museum zei later: "De munt is ontworpen als een Romeinse replica. Het probleem was dat we de letter ‘R’ erop interpreteerden als ‘Roma’, terwijl het stond het voor ‘Robinsons’, de frisdrankfabrikant."
De minst succesvolle poging om het mysterie van het monster van Loch Ness op te lossen
Alle pogingen om het monster van Loch Ness te vinden zijn mislukt. Maar niemand faalde op een briljantere manier dan de vier brandweermannen van Hemel Hempstead die het monster in 1975 probeerden te vinden door het te verleiden. In de overtuiging dat vrouwelijke charmes het beest uit de diepte zouden lokken, bouwden ze een vrouwelijk monster van papier-maché van drie meter lang, uitgerust met lange wimpers, een motor en een vooraf opgenomen paringsroep. “Seks is altijd de oplossing”, zei een van de brandweermannen.
Het blauw en groen geverfde monster ging op zoek naar romantiek met twee brandweermannen verstopt in het ruim. Ze legden al flirtend kilometers af, maar stuitten slechts op aanhoudende hormonale onverschilligheid uit de diepte. Er zijn twee mogelijke redenen.
Ten eerste kwamen de brandweermannen erachter dat hun vooraf opgenomen paringsroep die van een walrusstier was en dus het beest van Ness waarschijnlijk niet zou interesseren.
Ten tweede kreeg de motor problemen tijdens de reis. Het monster begon te draaien, zwenkte achteruit en plofte languit op een steiger neer.
Geen enkel meisje is op haar best onder deze omstandigheden.
