Deze (ook al niet nieuwe) vragen om uitleg vonden hun aanleiding in recente persartikelen (voor dS-abonnees) over doctoraatsonderzoek ter zake (cf. ook deze blog van de onderzoekers), maar kregen intussen ook een erg actuele en schrijnende dimensie door een recente casus van pesten in
een school in Sint-Truiden. Wat vond minister Weyts van die recent door leerlingen gerapporteerde antipestaanpak van leraren en moest er geen tandje bijgestoken worden in de lerarenopleiding, zo vroeg Roosmarijn Beckers. In tegenstelling tot haar schriftelijk ingediende vraag verbond ze het thema mondeling ook met de rol van de pedagogische begeleidingsdiensten en de besparingen aldaar. Zou het toeval geweest zijn dat minister Weyts daarover nadien met geen woord repte? Hilâl Yalçin bracht hetzelfde thema in verband met het Regeerakkoord en de recente beleids- en begrotingstoelichting van de minister. Ze had soortgelijke vragen als vragensteller Beckers, maar legde nog een specifiek accent op cyberpesten. Koen Daniëls deed dat nog eens heel omstandig (met allerlei extra’s ten opzichte van zijn schriftelijk ingediende vraag) over en haalde er zelfs de architectuur van nieuwe schoolgebouwen, met veel hoekjes en kantjes, bij tot ook zijn accent op “gestructureerd lesgeven” als remedie in het pestverhaal. Als tijdbewaker bleef voorzitter Grosemans ook nu stil. Daniëls’ vragen leken ook heel erg op die van de collega-vragenstellers. Uit de hele bespreking die volgde, bleek al bij al, niet onverwacht, een grote politieke consensus: pesten kon niet. Zij het dan nog dat de accenten wat verplichtingen door de overheid betrof, hier en daar verschilden.
Minister Weyts gaf een uitgebreid overzicht van oudere en recentere overheidsmaatregelen in dit verband, die grotendeels bekend voorkwamen. Daarbij verwees hij ook naar het nieuwe Kennis- en adviescentrum Digisprong (cf. ook andere vragen in deze commissievergadering) en naar het overlegplatform rond welbevinden en preventie van pesten op school bij de Vlor, i.c. de inspiratietekst voor lerarenopleiders. Er was blijkbaar toch wel wat veranderd sinds vragenstellers Beckers en Daniëls hun lerarenopleiding gedaan hadden. Ook Mediawijs was een gekende actor op dit terrein evenals de zgn. Conflixers.
Wat volgde bij de drie vragenstellers en de drie interveniënten (Johan Danen, Loes Vandromme en Steve Vandenberghe) bevatte nogal veel van hetzelfde. De klemtoon op een verbindend schoolklimaat en op de begeleiding van leraren, vooral ook in de zgn. aanvangsbegeleiding, zoals Vandromme en Vandenberghe betoogden, was daarbij zeker terecht. Rond de door sommigen gewenste verplichtingen inzake een pestbeleid bestond die verplichting eigenlijk impliciet al via het decreet op de leerlingenbegeleiding, zo meldde de minister nog. En hij steunde het filmproject over het thema van Jan Verheyen: Bittersweet Sixteen, die binnenkort in première zou gaan. Die film kende ik nog niet, maar dat ligt uiteraard aan mij en mijn ietwat gevorderde leeftijd... Ten slotte maakte de minister nog een kleine zijsprong naar zijn beleidsdomein Sport, waar hij recent ook een aanverwant initiatief genomen had. Conclusie: al die beleidsmaatregelen waren welkom, maar eenvoudig was het pestprobleem toch niet.
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen
