Je geeft de leerlingen een leeg IK-rapport. Je overloopt met hen de onderdelen ervan en laat hen inschatten hoe goed ze zijn in de onderdelen. Ze kleuren de vakjes in vanaf het midden. Hoe meer vakjes ze kleuren naar buiten toe, hoe beter ze hierin zijn.

Dit kan individueel, maar kan ook klassikaal. Wanneer veel leerlingen zichzelf laag inschatten voor bijvoorbeeld ‘wil graag leren', kun je een gesprek organiseren om samen te zoeken naar het waarom en wat er nodig is om dit voor alle leerlingen te stimuleren en te verbeteren. Vanuit dit gesprek kunnen haalbare doelen voor de klas én de leraar worden gesteld.

In een kindcontact reflecteert de leraar samen met de leerling over hun IK-rapport:

• Heeft de leraar hetzelfde idee over de leerling? Waar zitten de verschillen en de gelijkenissen? Hoe zou dit komen?
• Waar schat de leerling zich hoog in? Wat maakt dat dit zo is?
• Waar kan en wil de leerling nog aan werken? Wat en/of wie heeft hij nodig om dit te realiseren?
• ...

Ook vanuit dit gesprek kunnen de leraar en leerling samen enkele haalbare doelen noteren om te werken aan de tekorten.

Na een periode vullen de leerlingen opnieuw het IK-rapport in. Ze vergelijken het nieuwe met het oude en bekijken (individueel, met de leraar, met andere leerlingen, in een kleine groep of in de klasgroep) hun evolutie.
Je gaat hierbij in op reacties:

• Wat maakte dat je goed/minder goed evolueerde? Wat had je nodig?
• Wat liep goed/gemakkelijk? Wat was nog moeilijk?
• Wat heb je bijgeleerd?

Indien nodig of wenselijk stellen de leerlingen zich nieuwe doelen.

• Je kunt het IK-rapport aanpassen naar eigen doelen en aandachtspunten. In dat geval gebruikt hij het lege sjabloon en vult zelf een aantal aandachtspunten in, waar rond hij wil werken met de leerlingen.

• Bij jonge kinderen voegt de leraar pictogrammen bij.