De discussies die er spelen over het conflict zijn erg gepolariseerd: aan de ene kant zijn er mensen die de Israëlische bezetting van de Palestijnse gebieden en het geweld gericht op Palestijnse burgers goedkeuren. Elke kritiek op Israël of begrip voor de Palestijnen wordt dan als ondersteuning van terrorisme of als antisemitisme afgedaan.

Anderzijds zijn er mensen die sympathiseren met de Palestijnse bevolking. Onder deze groep kunnen ook antisemitische en antizionistische gevoelens aanwezig zijn. Soms zullen ze geweld tegen (Israëlische) Joden vergoelijken en de vernietiging van de staat Israël bepleiten.

Dit zijn de uiterste polen in de discussie rondom het Israëlisch-Palestijns conflict. Leerlingen kunnen de gehele bandbreedte van meningen laten zien.

Wanneer een conflict doorlopend in de media aanwezig is, is het logisch dat dit mee met de leerlingen de klas binnenkomt.

In een eerste fase is het belangrijk om kort en zo feitelijk mogelijk te benoemen wat er aan de hand is. Het is aan te bevelen daarvoor expliciet op zoek te gaan naar officiële standpunten van de internationale gemeenschap, de VN, de EU en standpunten van verschillende regeringen, en deze ook als zodanig te benoemen. Wees hierbij realistisch, als leiders als Netanyahu of Biden zeggen dat er sprake is van een oorlog, dan heeft dat betekenis volgens het internationaal recht en schept dat nieuwe regels (bijvoorbeeld  voerhet uitvoeren van bombardementen).

Daarnaast is het zinvol om diepgaander te onderzoeken waar dit conflict ontstaan is.

In de tweede fase sta je stil bij het feit dat er over dit conflict uiteenlopende meningen, gevoelens en inschattingen denkbaar zijn, en dat de feiten en de inschattingen heel snel kunnen veranderen.

Vervolgens maak je de afweging of je vanuit de feitelijke info en standpunten, wetende dat er uiteenlopende meningen, gevoelens en inschattingen in je klas kunnen aanwezig zijn, in gesprek gaat met je klas.

Vooraleer je in gesprek gaat met een groep leerlingen maak je best een aantal afwegingen:

• Is er voldoende tijd en ruimte om dit gesprek te voeren?
• Is mijn klasgroep voldoende veilig voor dit gesprek?
• Zijn er leerlingen met een uitgesproken mening en zo ja zijn ze in staat hun mening op een genuanceerde manier in te brengen? Kan ik de verschillende perspectieven in de klas inschatten?
• Loop ik risico dat bepaalde leerlingen die nauw betrokken zijn op het conflict gekwetst geraken door uitspraken/standpunten?
• Kan ik zelf wegblijven uit het standpunt of ben ik zelf emotioneel betrokken?
• Kan ik mijn eigen standpunt  opschorten, aangezien er al zoveel meningen zijn op dit dossier en het zaak is de feiten enigszins objectief op tafel te krijgen? De woorden die je gebruikt zeggen indirect al veel over je eigen standpunt in het conflict. Dit is bijvoorbeeld het geval als je Israël erkent als staat of bij het gebruik van ofwel ‘Palestijnse gebieden’ of ‘Palestina’. Daarom is het van belang dat je je bewust wordt van je eigen standpunt en het mogelijk effect van je woordkeuze voordat je het conflict bespreekt.
• Welke emoties ervaar ik zelf en hoe kan ik deze emoties reguleren tijdens de discussie?
• Heb ik zelf voldoende kennis over het onderwerp? Het Israëlisch-Palestijns conflict is enorm complex geheel en lastig om in één les samen te vatten. Belangrijk is dat dit conflict niet wordt versimpeld. Zo zijn bijvoorbeeld niet alle Palestijnen en Arabieren moslim en niet alle Israëliërs joods. En ook is het niet altijd oorlog, maar zijn er ook diverse periodes van tijdelijke vrede geweest, en van tijdelijk succesvolle vredesonderhandelingen. Deze video’s van de vrt  schetst beknopt de geschiedenis van het conflict in de regio. Ook in deze gids van de vrt vind je meer duiding.
• Hoewel de situatie momenteel weinig hoopgevend is, is het belangrijk om te benadrukken dat er een verschil is tussen Palestijnse en Israëlische leiders en burgers. Steeds meer burgers aan beide kanten steunen hun leiders praten ze minsten goed, tegelijkertijd zitten veel mensen aan beide kanten niet te wachten op dit geweld. Er bestaan ook organisaties die oproepen tot vredig samenleven (vb. standing together)
• Voel ik me voldoende competent om een dergelijk beladen gesprek te begeleiden?

Op basis van deze afwegingen kan je ervoor kiezen om zelf in gesprek te gaan of ervoor kiezen om het gesprek op een later tijdstip te plannen zodat je voldoende tijd hebt om voor te bereiden. Maar je kunt er ook voor kiezen om beroep te doen op een collega die zich vanuit zijn vak (vb. geschiedenis) meer thuis voelt in de thematiek.

Deze professionele afwegingen maak je zelf op basis van je eigen inschatting en bij voorkeur na overleg met collega’s.

Wanneer je in gesprek wil gaan met de klas is het belangrijk om rekening te houden met een aantal grenzen:

• wanneer leden van een groep niet meer als individu beschouwd worden;
• wanneer er geen aanvaarding van een gedeeld waarden en spreekkader meer is;
• er (verbaal) geweld of racistische, discriminerende of antisemitische uitspraken gebeuren;

Is er geen sprake meer van een veilig en verbindend schoolklimaat, dan kunnen we niet in gesprek gaan. Je maakt deze grenzen best vooraf duidelijk, deze begrenzing richt zich op het gedrag of het taalgebruik van een leerling, nooit op de persoon.