Enkele volgens mij belangrijke vaststellingen uit de bespreking:- bij monde van Brecht Warnez baseerden de indieners hun conceptnota op het Vlaamse regeerakkoord 2024-2029, het federale regeerakkoord 2025-2029 en op het wetsvoorstel van 16 januari 2025 i.v.m. de invoering van een statuut voor de verpleegkundige-in-opleiding van cd&v, dat net aansloot op beide regeerakkoorden;
- de vorige (en huidige) betrokken, federale minister, Frank Vandenbroucke, had echter al op 7 november 2024 op een parlementaire vraag daarover in de Kamer negatief geantwoord; volgens hem was het debat over de kostenvergoeding voor de verpleegkundestudenten in kwestie een zaak van het Vlaams Parlement; in de bespreking hier was dat laatste duidelijk niet het geval, aldus Brecht Warnez en Tom Seurs;
- ook fractielid van Groen Jeremie Vaneeckhout volgde Brecht Warnez wel bij diens vaststelling dat een structurele oplossing voorlopig botste op een federaal gebrek aan actie ter zake, maar wees dan, ietwat eigenaardig, tegelijk op de volgens hem verpletterende verantwoordelijkheid van eerdere (Vlaamse) cd&v-ministers van Welzijn/Onderwijs wegens hun intussen 9 jaar oude “belofte”, verweet Warnez dat de indieners nu op de proppen kwamen met het zwakst mogelijke parlementaire instrument (‘slechts’ een conceptnota dus) en daagde Warnez uit om met het hele Vlaams Parlement een beroep te doen op een resolutie of zelfs een decreet;
- fractielid van Vooruit Tina Van Havere verliet zich op de afspraak in het Vlaamse regeerakkoord en op de beslissing op 23 mei 2025 (“We benadrukken dat het gaat om een laatste (nwvr: mijn cursivering) éénmalige actie tot uitbetaling om een oplossing te bieden voor de studenten die dit academiejaar afstuderen.”) van de Vlaamse regering over een kostenregeling voor het nu aflopende academiejaar en over de werkwijze voor de verdere toekomst, en deed de indiening van de conceptnota tegen die achtergrond zelfs af als voor de betrokken studenten onnodig verwarrend “puur populisme”, “beneden alle peil”; grote woorden, vond ik, voor een eenvoudige, legitieme actie vanuit het Vlaams Parlement, — de mogelijke actiescope van Vlaams Parlementsleden is de facto sowieso al beperkt en het al bij al nog recent ingevoerde instrument van de “conceptnota voor nieuwe regelgeving” is toch bedoeld als een positief instrument, — of vond interveniënt Van Havere misschien dat parlementsleden zich maar moesten beperken tot wat vragen nu en dan? Of had haar irritatie misschien te maken met de inerte betrokkenheid van haar federale partijgenoot?
