Het tweede onderwijsthema van de plenaire vergadering was te verwachten. Alle fracties telden een vragensteller in de rangen, op twee na, maar die maakten dat uiteraard goed bij de interveniënten. Het probleem was bekend, want het had omstandig in de pers gestaan. Ik vermeld slechts kort De Morgen en De Standaard, maar voeg ook nog graag de vrije tribune toe van ene Sander Claessens, de voorzitter van Comac, de studentenbeweging van de PVDA. Recent was er ook al de stijging van het inschrijvingsgeld met 11 procent geweest, maar het was dus daarmee nog niet gedaan. Met alle intro’s en de dito vragen van de vijf vragenstellers belandden we, -- ik zag het zo voor mijn ogen gebeuren --, opnieuw in de geplande zgn. Brede Heroverweging (die benaming viel nu wel niet) oftewel, de Spending Review, die we nog kenden onder andere van de onderwijscommissievergadering op 2 juni 2022. Mijn commentaartaak kan dan ook bij deze vragen heel eenvoudig blijven.
Finaal betreft dit thema de spanning tussen het overheidsaandeel in de financiering van het hoger onderwijs (en de precieze manier waarop uiteraard) enerzijds en het aandeel daarin van de private bijdrage (voor de zgn. personal benefit), van de student zelf of zijn ouders. Dat is inderdaad een heel belangrijk, complex en boeiend onderwijsbeleidsdossier, maar dat zal iets voor de langere termijn dus worden.
Het gegoochel (nwvr: het woord kwam van enkele sprekers) met cijfers door minister Weyts wil ik je niet onthouden, waarbij ik overigens erken dat ik ze nog niet op hun exactheid heb kunnen verifiëren. Minister Weyts’ rekensom ging aldus:
Wordt ongetwijfeld vervolgd, maar wellicht vooral volgende legislatuur, onder het ministerschap van… ?
Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen