Hallo! Mijn naam is Maaike, ik ben 21 jaar oud en startte in september mijn leerkrachten carrière heel bewust in het buitengewoon onderwijs. Meer nog, ik begon drie jaar geleden aan mijn lerarenopleiding met maar één doel: ik wilde leraar in het buitengewoon secundair onderwijs worden!
Toen ik afstudeerde begon ik, zoals mijn klasgenoten, met het solliciteren voor een job in het onderwijs. Waar vele van mijn medestudenten solliciteerden in het ‘gewone’ onderwijs, ging ik opzoek naar vacatures voor het buitengewoon onderwijs. Al snel solliciteerde ik en kreeg de dag nadien al goed nieuws. Ik kreeg een interim opdracht voor bijna het volledige schooljaar! Ik mocht het volgende schooljaar aan de slag gaan in Heuvelzicht, een warme school in Klerken. Hier wordt onderwijs aangeboden voor leerlingen OV1, type 2. Ik was echt heel enthousiast om te starten!
Maar dat enthousiasme veranderde al snel in de nodige zenuwen, want ik wist totaal niet hoe ik het niveau van deze specifieke doelgroep moest inschatten. Na enkele geruststellende woorden van de directie op het einde van augustus, begon ik met veel enthousiasme mijn lerarencarrière op 1 september. En wat een avontuur dat het is! Een positief weliswaar! Ik mag mij nu officieel juffrouw Maaike noemen en kom in diverse klassen terecht. Dat vind ik echt fijn! Beetje bij beetje leer ik de werking van de school, de lieve collega’s en leerlingen kennen.
Doordat leerlingen in kleinere klassen zitten en vaak wat meer 1 op 1 begeleiding nodig hebben, ken je de leerlingen sneller en kan je ook op hun, soms negatieve, gedrag inspelen. Onlangs schrok ik van mezelf. Tijdens de kookles oefenen we al 2 weken op het maken van wafels. Een leerling was altijd erg bang van het wafelijzer en durfde het nooit sluiten, waardoor soms wat gevaarlijke situaties ontstonden. Maar tijdens de laatste wafel les, deed hij het helemaal perfect! Ik was zo blij en gaf hem een klopje op zijn schouder. Je zag zijn ogen fonkelen toen ik hem een complimentje gaf! In al mijn enthousiasme vergat ik dat er wat deeg op mijn handen zat en klopte zo het deeg op zijn mooie trui… Maar wat eerder een kleine stap lijkt, maakte echt mijn dag!
Het buitengewoon onderwijs vind ik persoonlijk helemaal anders dan het gewone onderwijs. Je hebt een persoonlijke band met de leerlingen, er is minder druk op hun schouders en je kan echt het verschil maken in de soms woelige levens van je leerlingen. Maar dat maakt het net zo bijzonder, dat maakt het echt buitengewoon!
Enthousiaste groeten
Maaike Tilleman
