3 februari 2022 – Nieuwe coronaquarantaineregels

Roosmarijn Beckers wilde toch nog eens terugkomen op de plenaire vergadering van 26 januari 2022 om nu het in het secundair onderwijs gemaakte onderscheid (tegen blijkbaar eerdere uitspraken in) tussen gevaccineerde en niet-gevaccineerde leerlingen aan te vechten. Ik meende me te herinneren dat haar partijgenoot Jan Laeremans al eens eerder ingegaan was op die “discriminatie”. Waarom was die beslissing genomen en vooral, wie had daarop aangedrongen?

Minister Weyts legde van naaldje tot draadje uit hoe de bewuste onderhandelingen in de Interministeriële Conferentie Volksgezondheid op 26 januari 2022 (gespreid over een héle dag) verlopen waren. Hij had zijn gelijk gehaald, op één element na: dat van het vermelde onderscheid tussen gevaccineerde en niet-gevaccineerde leerlingen in het secundair onderwijs. Maar ook op dat stuk legde hij de beperking op de eerdere strenge quarantainemaatregel precies uit. Het resultaat dat hij op 26 januari geboekt had, mocht dus wel gezien worden, aldus de minister.

Vragensteller Beckers had het blijkbaar allemaal niet gehoord en wilde per se weten wie verantwoordelijk was voor het behoud van het vermelde onderscheid (nwvr: ze wilde dus per se een punt maken van de symboliek, zoals de minister het voordien genoemd had, terwijl hij de concrete praxis benadrukte). Ze boomde theatraal door op de kwestie en liet zich weer, met een verklaring van de Vlaamse Jeugdraad bij de hand, van haar heel sociale kant zien, die haar partij in de aanloop naar de verkiezingen van 2019 geadopteerd had. En wanneer zou dat “vermaledijde” (nwvr: haar woord, niet het mijne) mondmasker af mogen? Ik troostte me alvast met de gedachte dat niemand de euvele moed had om te interveniëren.

Minister Weyts dankte vragensteller Beckers voor haar gepassioneerde betoog en voegde daaraan op zijn gekende wijze toe: “Als je doordenkt over en begrijpt wat ik heb geantwoord...”. Zelfs in de parlementaire notulen worden nu al die drie puntjes gebruikt, zoals in deze blog soms… Als bestuurder kon de minister leven met zijn bereikte compromis en “bestuurder” was vragensteller Beckers vooralsnog niet, dacht ik er graag bij. De minister ging voorts geen namen noemen, maar versoepelingen binnen welke sector of beleidsdomein dan ook zouden voor hem altijd eerst ten voordele van de allerjongsten zijn. Vragensteller Beckers geloofde hem niet én ventileerde toch nog maar eens haar anti-belgicisme. Mét passie, inderdaad.

Reageren kan bij Wilfried Van Rompaey: wilfried.vanrompaey@katholiekonderwijs.vlaanderen

Verwante artikels

OVER DEZE BLOG

Deze blog is niet bedoeld als formeel standpunt van Katholiek Onderwijs Vlaanderen, evenmin als een puur verslag, maar wel als een niet-neutraal, persoonlijk commentaar op vooral ook politieke aspecten van de parlementaire onderwijsactiviteiten, zowel in de Commissie Onderwijs en de plenaire vergadering van het Vlaams Parlement als uitzonderlijk ook in een andere vakcommissie die occasioneel relevant kan zijn voor het beleidsdomein Onderwijs.

×
Kijkt als...
Niveau
Regio